Żółta czereśnia

Dla Taty

Umarło
Tak nagle
W jedną noc
Zerwała się wichura i zabiła najsłodszy owoc sadu
Najwyższe drzewo
Jak ojca w rodzinie

Potężne konary sięgały nieba
Niby maszty statku
A w gałęziach obłoki
Marzenia pnące się po pniach
I w liściach śmiech małych ludzi
Krzyki, nawoływania
Teraz cisza

Rozdarte na pół
Obdarte ze skóry żywcem
Wyło
A ja razem z nim
Zmiażdżone, zgniecione
Nagie
Leży gałąź jak ręka
Nikt jej nie tknie
Uschnięte upadło
Nie żyje
A ty razem z nim

A więc ścięli drzewo
I już go nie ma
Pusty, zimny plac
Nie ma słodkich owoców
Żółtych promyczków słońca
Nie ma!
I nigdy nie będzie

Odszedłeś z drzewem
Z psem, z kotem
Z samochodem
Z zimą
A gdy przyszła tak upragniona wiosna
Nie było już kolorów na niebie
Ani liści na drzewach
Tylko popiół i piach
Popiół i piach pod stopami...

autor

IsisLouise

Dodano: 2008-02-13 11:55:15

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie