* * * ( został tylko mi jej głos )

/utracone skrzydła kiedyś odrosną
a ja urodzę się na nowo
i może wzbiję się
ale już w inne niebo/ dokładnie każda inna miłość - to
inne niebo, inna rzeczywistość, inny czas i
przestrzeń!

Przepiękny wiersz pełen wspomnień...napewno odnajdziej
nową miłość w innym niebie:)

Czas zamazuje obraz...zamazuje wspomnienia...ale nie
wymazuje Prawdziwej Miłości.

Twarz, głos, zapach... wspomnienia powoli się
zacierają i choć jeszcze boli, to wiadomo, że musi
kiedyś przestać. A najlepszym lekiem na ten ból byłaby
nowa miłość...

Wspomnienia,głosy...gdzieś w tle-niby odległe ale
nadal słyszalne,pozostają w nas czasami wbrew nas
samych.Ale jeśli tylko chcemy,możemy stanąć w takim
miejscu,by nie dochodziły do naszych uszu.A może
wystarczy tylko zamkąć drzwi?A skrzydła odrosną
napewno,często podcinane odrastają z nadziei,że znowu
wzlecą ku niebu..

Zastanawiam się, czy więcej jest tu smutku czy
żalu........ Co prawda gdzieś tam na samiutkim końcu
krąży zagubiona nadzieja....tylko powiedz mi na
co?...echh

Wspomnienia zostają - przedmioty, zapach, czułość
dotyku, skrzętnie schowana fotografia... Wiersz piękny
w swoim smutku

(...) są chwile gdy trzeba
cały ból wykrzyczeć
bez jednego słowa
łzami które w ciszy
przemkną się po twarzy
choć czas je wymaże
krzyczeć będą ciągle
rozerwaną duszą (...)

Ks. Wacław Buryła