Zostanę sam

Nie wiem do ilu,
pukałbym bram.
I tak w temacie,
zostanę sam.

Nikt nie zrozumie,
mojego słowa.
Za własnym zdaniem,
będzie się chować.

Nikt nie odnajdzie,
w słowie przyczyny.
Wciąż będą moje,
pozorne winy.

Nikt nie otworzy,
oczu na chwałę.
Dla nich działania,
będą wciąż małe.

Aż to się stanie,
prawda tak szczera,
że zdoła kłamstwa,
zło sponiewierać.

I wówczas kiedy,
do bram zapukam,
grono opornych,
mnie tam odszuka.

autor

Grand

Napisany: 2022-12-02 Dodano: 2022-12-02 09:48:10

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie