Zostanę tu
dziś wieczorem.
Unikając ludzkiego wycia,pełnych
fanfarów.
W ukryciu fałszywych uśmiechów,
i spóźnionych autobusów,
z dala od tego wszystkiego, co
świetliste.
Zostanę tu jutro.
Zasnę zgodnie z oczekiwaniami,
z dala od głodnych rozmów.
Ukryta pod poszewką na kołdrę
i przed przerzucaniem stron. Z dala od
świata.
Za długo tu zostanę,
pozbywając się wiecznego rozwoju
i wełnianych tkanin,
ukryję przed kłującymi oczami,
daleko od możliwych przypadków.
Zostanę tu na zawsze.
Z dala od brzydkich kwiatów
- wszystkich kwiatów,
i mojej własnej wiosny.
Zaniedbując mgłę przyszłości
i teraźniejsze swędzenie.
Daleko od wszystkiego, co więdnie.
Komentarze (11)
witaj
otwierasz oczy ze snu aby czytać
a wiosna jest w nas
pozdrawiam
Co by nie mówić jakość życia wielce od nas zależy,
można na nie nazbyt często narzekać lub się nim
cieszyć.
Reasumując życzę bohaterce wiersza
pozytywnego nastawienia do otaczającej rzeczywistości.
Fajny, smutny wiersz Mirabello.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
A może za duże jest w świecie parcie na brak
zwiędłości...
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam :)
Gdy człowiek patrzy na ten okropny świat, to czasem
chciałby się zagrzebać pod kołdrą i zostać w łóżku.
Interesujący wiersz.
Smutne te Twoje przemyślenia
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję, Mirabello za Wiersz :)
Wstrzymujesz oddech...
Tak mi się pomyślało, że jeśli to nasz własny wybór,
by żyć
"Zaniedbując mgłę przyszłości
i teraźniejsze swędzenie.
Daleko od wszystkiego, co więdnie.", to właśnie
zatrzymując się, zostając za długo - to my więdniemy,
daleko od "własnej wiosny". W przemijaniu, krązeniu
atomów życia oprócz smutku - istnieje też piękno.
Mam nadzieje, ze peelka ma tylko dziesiaj takie
przemyslenia...
Rozumiem jednak.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie uciekaj od świata , nie chowaj się przed nim .
życie jest takie ciekawe
Też mam takie chwile, kiedy chciałabym zamknąć się
przed całym światem i odciąć się na chwilę od tego
wszystkiego...bardzo ciekawy refleksyjny wiersz :)
pozdrawiam