„Zostaniesz”...

Wpadłam bo dzisiaj jeszcze tu nie byłam ;)A Ty się do
mnie zapędziłaś i dalej gdzieś pogoniłaś ;)) Czasem i
mnie tak nosi i skaczę z wiersza na wiersz ;)

"Zostaniesz tu"...on zostanie bo trudno wyrzucić kogoś
z serca, gdy odcisnął tam swój ślad...
Ja nie zostanę chociaż bardzo bym chciała ale musze
lecieć, pa :)
Serdeczności Sari :)

Niezgodna witaj :-) Gość tak rzadki tym bardziej miły
:-)

Arturku dziecko ;-)))) młodziej już mnie nie nazwiesz
;-))) no chyba bobasku ;-))) to refleksja nie smutek
:-)))

Zdzisiu ja to przy Tobie za zgodna jestem :-)))) mogę
zmienić ;-))) ale mi nic nie zgrzytało ;-)))

...delikatny i bardzo kobiecy:))

Sari Małolatko jak to Ty często piszesz - powiało
smutkiem ale takim pokornym już .
Bardzo mi się wiersz spodobał ;)

Ładne, jak to u Ciebie już zauważyłem :)
Jedna sugestia - w 1. strofie "tu - tych" zgrzyta, są
zbyt blisko siebie. Może:
Zostaniesz już w tęsknocie słów
tych/mych wierszy jak westchnienie

Nelko tak też jest właśnie :-)))

Marku samo życie... masz rację i refleks ;-)))
pozdrawiam

Marcepani dziękuje za miły komentarz :-)) pozdrawiam

tak, w pamięci niech żyje wspomnieniem:):)

Piękny wiersz w stylu który lubię.
Są chwile,które pozostają w naszej pamięci na zawsze.
Jedne rozgrzewają serce, inne zaś sprawiają ból. Tak
to już jest w tym życiu:)
Pozdrawiam.
Marek

Bardzo ładny wiersz, zgrabnie, urokliwie - podoba mi
się lekkość z jaką piszesz.

Oooo Eluś już wróciła :-))) masz rację ;-)

Najważniejsze, że już mniej boli i nie dręczy.
Pozdrawiam Aniu :)