Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Żurawie

Widziałam jak w pośpiechu zakluczały gniazda.
Dniało, gdy odfruwały w bezgraniczny błękit.
Łza spłynęła po piórach. W złotą trawę spadła.

Z piersi wyrwał się klangor, wiatr im oddech zabrał.
Leciały niebem tam gdzie mniszkom serca pękły.
A gdy dnieć zaczynało zakluczały gniazda.

Leciały nad młodnikiem (górę złota nawiał)
Na drogę, tę do raju i susem szelestnym
skoczył łzę im obetrzeć, ale w trawę wpadła.

I my byliśmy młodzi. Klangor niebo zgrabiał.
Dach na naszej werandzie starym złotem prześwitł.
Widzisz, znów w pośpiechu opuszczają gniazda.

Lecą ciszej i ciszej, omijają miasta.
Pamiętasz te żurawie i jak łzy nas piekły.
Moja w twoją wtulona szybko w trawę spadła.

Szare smużki zostały. Serca dławi skarga.
Pofrunęła do nieba w bezgraniczny błękit.
Widziałam je, w pośpiechu zakluczały gniazda.
A łza przy pożegnaniu w kępkę trawy wpadła.

Dodano: 2017-11-17 08:01:54
Ten wiersz przeczytano 1599 razy
Oddanych głosów: 56
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (54)

jastrz jastrz

Piękny, misternej konstrukcji wiersz. Rozśmieszyło
mnie tylko twierdzenie, że byłaś młoda... staruszko.

Zenek 66 Zenek 66

Jestem na tak, pożegnanie żurawi z łezką w oku podoba
się Stello
Pozdrawiam

wojtek W wojtek W

Ewo wspaniale bez względu na porę roku malujesz
cudowne obrazy przyrody z którymi na co dzień żyjemy a
jak mało je zauważamy.Cudownie,że przypominasz nam o
tych wspaniałych obrazach.Pozdrawiam miłej nocy.

MaW-i MaW-i

Świetny, wyjątkowej urody wiersz
pzdr

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

.... zachwycający, obrazowy z niesamowitym
klimatem...Miłego weekendu :)

skorusa skorusa

bardzo piękny wiersz widziałam żurawie jak
odlatywały...tam gdzie ciepłe słońce
świeci...pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty


O żurawie na niebie krwawym!

O kluczu lekki i złoty,

który otwierasz tęsknotę

za nieskończonym odlotem!
Pawlikowska.

pięknie o odlatujących żurawiach
i zwiastunie jesieni
serdeczności:)



użytkownik usunięty użytkownik usunięty

I jakieś głupoty w tym adresie, ale jak łotra
skopiujesz, to otworzy się otworzy gdzie powinien :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Pięknie o nich, Stello Ewo.
Tak bardzo, że muszę Ci je pokazać.
To chyba było na samym początku października.
Zatoczyły koło nad naszymi głowami, krzycząc
pożegnanie.
Poprosiłam o namalowanie.
Tylko tak mogę je pokazać i podzielić się z Tobą.

http://wyscielpowrotmarzeniom.blogspot.com/2017/10/ost
atnie-zurawie.html

Zostawiam kawę, bo głowa prawie w klawiaturze :)

waldi1 waldi1

wiersz bardzo piękny ...gdy odlatują żurawie ... to
tak jakby miłość przygasła ...

Oksani Oksani

I znowu, jak co roku klangor płynących po niebie
żurawi rozdźwięcza pejzaż jesienny...
Nastrojowo, pięknie:-)
Pozdrawiam na miłe popołudnie:-)

AMOR1988 AMOR1988

Przepiękny, przyrodniczy wiersz :)

Halina53 Halina53

Żal za tym co nieuniknione...i co roku to samo,
żurawie i inne ptactwo odfruną, jsk nasze dzieci, i
powracają, gdy słonko na wiosnę przyleci i zakluczają
swoje gniazda, bo do nich wracahą, tam wysiadują i
młode znów mają...
A my na werandzie w niebo patrzymy, cichutko z
tęsknoty łzy obetrzemy...tak to jest Stello-J...
Pozdrawiam z tęsknotą za tym, co za nami, pa

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »