Zwieńczenie uczuć
Płomień uczuć moich,
Od środka mnie pali.
Widzę wdzięki Twoje,
Choć jesteś w oddali.
Czekam żeby głosy,
Zmieniły się w dźwięki.
Bym Twe lniane włosy,
Mógł wziąć znów do ręki.
Jeśli nasze usta,
Choć raz się spotkają.
To powstaną rymy,
Co lata przetrwają.
Żeby te marzenia,
Mogły żyć na jawie.
Musimy być blisko,
Jak w kluczu żurawie.
Właśnie bliskość taka,
Rozjaśni nam twarze.
I pójdziemy razem,
Prosto przed ołtarze.
autor
jarmolstan
Dodano: 2009-03-17 00:02:16
Ten wiersz przeczytano 1114 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Może siądziesz na bałwanku chmurki i spadniesz strugą
deszczu z kluczem do serca tej, której malujesz
laurki. Wiersz pełen ciepla i uroku.
Bliskość niech zawsze twarze rozjaśnia na dobre i
złe...
,,Zmieniły się w tony''i dalej ,,mógł wziąć już
spełniony''Wiersz fajny, miły do czytania i ciekawie
poprowadzony.A moje kaczki pasowały tylko i wyłącznie
do rymu.cześć.
Widzę, że wiesz czego chcesz. Życzę rychłego spotkania
i... ślubu. Ładny wiersz
Ciepły i romantyczną duszą pisany wiersz. Choć życie
skąpi nam takich pięknych i prostych scenariuszy to
nadzieja serca nasze zawsze poruszy. Oby wiara zawsze
żyła.
Niech będa blisko, niech beda razem niech szczęscie
droge im pokarze
Bardzo ładnie,szkoda że jest w oddali,może te żurawie
wykorzystasz i polecisz po nią?:)
...uważam że teraz jest więcej możliwości do pisania
wierszy niż już w związku...bardzo ładny wiersz...
Dobry romantyczny wiersz. Stawiam punkcik i serdecznie
pozdrawiam.
Bardzo czuły i romantyczny jest Twój wiersz.
Tak, jak żurawie w kluczu-prędzej i
raźniej-pozdrawiam!
Piękne rymy o milości. Plusa zostawiam.
Piękny wiersz - i piękne zakończenie...
Piękne zwieńczenie ale nie wszystkim tak sie udaje,
ładny wiersz , podoba mi się.