Żyć tylko po to by móc umrzeć

Były i takie chwile w moim życiu...

"Tam gdzie jestem jest też cierpienie,
Potok ludzkich łez wylanych przeze mnie jest jak oka mgnienie.
Trud mojej Matki okazał sie daremny,
Bo mój umysł jest głupi i nikczemny.
Kto jej za wszystko podziękuje?
Ja mogę nie zdąrzyć zmądrzeć i powiedzieć: żałuję.
Teraz już jestem skazany sam na siebie,
I nikt mi nie przyjdzie z pomocą w potrzebie.
Wszystkie mosty za sobą spaliłem,
Wszystko co najgorsze już zrobiłem.
Sam sobie pomóc nie potrafię,
Chyba, że na kogoś, kto mnie jeszcze zechce kochać, trafię.
Mnie tu nie powinno być,
Ja nie powinienem żyć."

... jednak to co złe również się kończy

autor

Dobry chłopak

Napisany: 2005-04-15 Dodano: 2007-01-31 01:12:28

Ten wiersz przeczytano 880 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie