Życia wzloty i upadki
Nie sztuka w toń głębiny skoczyć,
od dna się odbić i wypłynąć.
Albo na zawsze na dnie zostać -
w mulistej wodzie życie zwinąć.
Trzeba spróbować grzechy zebrać,
w jeden je worek zapakować.
Sporządzić rachunek sumienia ,
i z czystą kartą wystartować.
A jeszcze lepiej jest nie błądzić,
niebiosa same przyjdą z wiekiem.
Przeżyć swe życie w uczciwości -
I zostać porządnym człowiekiem...
Odejdź od brzegu.
autor
Stumpy
Dodano: 2017-03-29 20:34:21
Ten wiersz przeczytano 380 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ciekawe rozważania.
Na niebo nie da się zasłużyć ;)
Pozdrawiam :)
Bardzo mądrze piszesz, brawo.
piękna, optymistyczna puenta :)
A o prawdziwego człowieka czasem tak trudno.
Mądre słowa warto żyć dla tych wzlotów i upadków
też.Dobrej nocy życzę.
Twój wiersz zabrzmiał jak rachunek sumienia ( pewnie
trochę się nazbierało). w puencie dajesz jednak wiarę
w ludzi i w siebie.
pozdrawiam, serdeczności :)
Trzeba zawsze byc czlowiekiem,. madrze i refleksyjnie.
Dobre rady chociaz bardzo znane, ale nie wszyscy, o
nich pamietaja.
Pozdrawiam Stumpy.:)
Niech w życiu więcej będzie wzlotów
Bo upadek śmiertelny bywa
Człowiek zatem musi być gotów
Nienawiść gubić, dobru sprzyjać
Pozdrawiam
Wiersz niewątpliwie mi się podoba.Jednak nie mogę się
powstrzymać i napisać,że siódmy i dziesiąty wers
zaburza mi płynność w czytaniu (chodzi mi o
średniówkę) ale to mój kompleks:)
Pozdrawiam:)
Dobre i mądre rady.
Pozdrawiam :)
człowiekiem być jest coraz trudniej
kiedy cię świnią zwą...
widząc że jest brudniej
Pozdrawiam serdecznie
Ty mój ulubieńcu :-) jak ja lubię Twoje wiersze
Pieknie, prawdziwie, madrze!
Pozdrawiam :)