Życie

Życie jest niczym liść jarzębiny,
Co rośnie na drzewie milczący i nieruchliwy.
Wpierw dorasta pod okiem czujnego matczynego drzewa,
Które mu dało życie i na którym dojrzewa.

Jednak później rusza w świat,
A pomaga mu w tym wiatr,
Z dala od matczynego drzewa ma własną miarę „bycia”
I rusza w swoją drogę życia.

Drogę pełną wzlotów i upadków,
Są też zawirowania i załamania z dala od czujnego oka matki.
Może przejść przez życie wysoko, ponad innymi,
Lecz może też spaść, lub gonić za nimi.

Lot może być niski, ale długi, prawie nieskończony,
Lecz również bardzo wysoki, niestrudzony,
Ale po krótkim czasie nagły podmuch kończy wszystko.
Niektórzy lecą wysoko kosztem innych, a są też ci którzy kończą swój
lot czysto.

Koniec następuje nagle i niespodziewanie,
Zaskakuje nagły podmuch, lub na ziemie spadanie.
Jeden liść spada, lecz inne lecą dalej, w tempie czasem goniącym,
Nie przejmując się tym wielkim, lub małym, lecz teraz leżącym.

autor

adibart

Dodano: 2005-04-09 16:32:22

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie