życie

tak bardzo ciężko samotnie żyć
każdy dzień podobny do siebie
serce pęknięte na pół
i jak tu bez niej samemu być

łódka mojego życia zacumowana
w porcie kołysze się na fali
i nie wie czy puścić cumy
prze nikogo już nie odwiedzana

mówią popuść cumę weź wiosła
do reki i odpłyń na inne morze
posłuchaj szeptu fal
wtedy stanie się dusza radosna

jeszcze nie teraz gdy w oczach łzy
a w gardle dławi
może los przyniesie lepsze dni
wtedy będziemy razem ja i ty

autor

ABCDE

Napisany: 2010-09-20 Dodano: 2010-10-21 20:00:00

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie