życie

Refleksyjny wiersz

No, tak, święta prawda. Chociaż niektórzy biorą z taką
furią, że te rogi wyrywają... Ale trzeba być twardym,
bo tak naprawdę nie ma zmiłowania na tym łez padole.
Tylko jest wielu takich, którzy, z powodów
niezależnych od siebie, są słabi. Jak starczy sił, to
należy pomóc i za nich też brać życie za rogi.

Pozdrawiam serdecznie :-)

Prawdziwa, życiowa refleksja. Pozdrawiam serdecznie :)

Po upadku na dno można się odbić w górę, ale gdy było
się zdeptanym - trudno.
Pozdrawiam serdecznie.

Oczywiście, że tak :-) jak to mówią, do odważnych
świat należy. Mamy jedno życie, szkoda by dać je
podeptač.

Zgadzam się z przesłaniem :)
Pozdrawiam serdecznie :)
(P.S.zapraszam do poczytania również moich wierszy)

Zgadzam się - "za rogi" :-)

Świetne przesłanie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo słuszne przesłanie w wierszu zawarte, zgadzam
się z nim całkowicie.
Dobrego wieczoru życzę :)

Nie można być uległym wobec niego bo podepcze,
pozdrawiam serdecznie:)

Ciągle się z nim zmagamy.
Pozdrawiam:)

Czy chodzik o branie życia? Jeśli tak to "je", ale
może chodzi o coś innego.
Może nie trzeba aż tak radykalnie, zawsze można zacząć
bardziej łagodnie:). Pozdrawiam

W punkt. Trzeba przebojem bo inaczej Cie zgniotą

Mily. W punkt. Pozdrawiam serdecznie♧

Przypomniałaś mi swoją refleksją taki wierszyk z
dzieciństwa:
"Idź śmiało przez życie, miej wesołą minkę,
łap szczęście za ogon
i duś jak cytrynkę."

Pozdrawiam :)