Życie...

Mieszkała na końcu świata miała 22 lata
Kochały ją ptaki, maki polne
Pąsami rozkwitała, młodość ją rozpierała
Przeglądała się  codzień w jeziorze
I żyła tak niewinnie kołysząc się jak lilie
Kochała się w słowikach, w źdźbłach trawy szeleszczących
nie miała do stracenia nic..
Lecz lata przeleciały pąs z twarzy nieco zbladł
I zobaczyła w lustrze wody... dorosły świat
Niebo okryte chmurami przyćmiło piękne chwile
Kiedy cieszyła ważka, pod fruwające motyle
Za malowało nić tęczy na szaro blady róż
Tak pozostało do dzisiaj
...no cóż.....

autor

kulfon26

Napisany: 2023-03-25 Dodano: 2023-03-25 23:35:44

Ten wiersz przeczytano 197 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie