ŻYCIE MOJE
Ciężko na sercu gdy nikt nie zauważa twoich pragnień i tęsknoty.....
Życie moje, to kręta droga,
Nie asfaltowa i nie aleja dębowa,
Lecz kamieniami i kłodami wyłożona,
I zawsze pod górę prowadząca,
Życie moje, to słów gorzkich więcej
wypowiedzianych,
Raniących jak sztylety naszych bliskich,
Które pozostawiają rany głęboko wyryte,
Serca krwawiące i myśli gdzieś daleko
błądzące,
Życie moje, to same wspomnienia,
Echem od pustych ścian domu się
odbijające,
Których radość, samotności szarość
przysłania,
I milczeniem głuchym z wszystkich stron
osacza,
Życie moje drogi powrotnej nie ma,
Drogą tą mogę tylko przed siebie
podążać,
I z trudem wielkim przeszkody omijać,
Przez ciemności, wichury i burze z
piorunami,
Z ledwo tlącym się płomykiem nadziei,
Wypatrywać na ciemnym niebie,
Jasnych promieni radosnego słońca,
Które ogrzeje te zimne i szare moje dni.
Jest ktoś kto rozgania te czarne chmury, niebo słońcem rozgrzane mi przychyla.. Warto cierpieć w samotności kiedy wiem że słońce mi dasz i ogrzejesz serce me....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.