Życie to wielki dar
Ani (Annie2)
Życie to co roku
te same dni z kalendarzy
odliczanie wiosen i tak aż do jesieni
nieubłaganie czas zbyt szybko przemija
niczym srebrne nici utkane z babiego
lata
coraz słabszy więcej zrobić nie możesz
jeszcze coś tam się tobie przydarzy
jeszcze się może na dobre odmieni
spotkasz jedną duszę czystą i ładną
choć często nie pamiętasz już czyja
to była kiedyś wielka zasługa
że masz własny kawałek świata
wystarczy podziękować w pokorze
choćby własnymi tylko słowami
nie musi to być wcale litania długa
nawet pająki pajęczynowy zawsze ślad
zostawią zanim na wietrze przepadną
daremnie spuszczasz kurtynę milczenia
czekając na kolorowe marzenia
aby zbudować z nich zbiór dobrych rad
coś się skończyło coś się zaczęło
zawsze o świcie pryska cały czar
i wracasz do tego co już masz
usłyszysz jak serce w piersi bije
tak odmierza ludzki zegar jedną z miar
kiedy jak Syzyf kamień losu pchasz
dobry anioł skrzydłami cię przykryje
zawsze i wszędzie teraz tam i tu
nim odwiedzisz krainę spełnionego snu
życie to noc i dzień w tej samej
kolejności
i ty jako najwspanialsze dzieło
ulepione z niepojętej miłości
Maciek.J
Komentarze (21)
pięknie
pozdrawiam serdecznie
pięknie dziękuję wam wszystkim za miłe komentarze
Piękny wiersz o wdzięcznosci za zycie.Wjego
kontekscie- szczególnie zabrzmial mi komentarz
Fatamorgany: zane swiato w nowym kontekscie. - Pamiam
ją - taką - w jednym z jej wierszy, kedy wychodzi na
brzeg... - Wlanie po przeplynieciu - jeziora.
Wiersz Twój Macku - wpisuje sie w moje póxne
dojrzewanie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Wierszy dedykowanych się nie ocenia. +
Pozdrawiam :)
- bardzo ładnie.
A kuku.
I ciągle nie mogę uwierzyć, że dla mnie.
Dziękuję.
...piękny wiersz...pozdrawiam
Jade wlasnie pociagiem do poezji, zatrzymujac sie u
Ciebie poczulem smak zycia... dziekuhe za ten wiersz
Piękne wersy...
Pozdrawiam:)
prezentem darem jest kolejny dzień... oddech wolny lub
szybki
Zadumałem się przez chwilę... :)
Wspaniały wiersz dla koleżanki...
Miłego popołudnia:)
Doskonała afirmacja życia.
Pozdrawiam ciepło :)
Piękny wiersz Maćku, afirmacja życia i równocześnie
liryczny przekaz o przemijaniu.
Kiedyś przepłynę jeszcze wpław jezioro
i strzepnę z włosów wraz z kropelkami strach,
potem pobiegnę z radością wokoło,
tak wolna, jak ptak!
Pozdrawiam :)
tak, życie to dar, mimo przemijania, które jest
nieuchronne.