Życiem jak okrętem kołysze los
autor: Krystyna Walas Bugajczyk
w czułość słów wplątał się wieczór
po rosie płyną dźwięki z daleka
czekam wciąż ranka gdy twoje oczy
będą jak lazur nieba
z którego zejdzie promień złoty
nadziei nagle otworzy wrota
nie przyszedł jednak czas na dwoje
w drodze po miłość się zgubił
w jarzębinowym raju kołysze
widzisz? ...
dusza w czerwieni jak rubin
a ty tu ze mną nieprzytomny
w zdjęcie na monitorze wpatrzony
jest niemy uśmiech i spojrzenia
w oknie tęsknota , dzień rozmarzony
i zmysły głodne z oddalenia
trudno tłumaczyć , stracone marzenia
spadały drętwe na zimny bruk
los je uśmiercał bez wytchnienia
czujesz? ...
czas nas pogania i jest szybki
żalu za sobą zostawia ślad
i tylko wspomnień w nas urywki
niekiedy w inny przenoszą czas
nie chcę cię ranić , pomyśl tylko
żyjesz i żyję a życiem naszym
jak okrętem kołysze los.
Eugenia
Komentarze (13)
Los falami kołysze i nie zawsze wieje pomyślny wiatr.
Jesteśmy sobie żaglem i okrętem, tylko czasami sił nam
brak. Pozdrawiam :)
coś w tym jest o tak
pozdrawiam
"życiem naszym jak okrętem kołysze los", słuszna
refleksja, ładny wiersz. Pozdrawiam :)
Zgadzam się z tym,że życie jak okrętem kołysze los:)))
Rozkołysana miłość.Pięknie.Pozdrawiam:)
Bardzo ładny wiersz. Zresztą już kiedyś Ci pisałam, że
ładnie piszesz. Dobranoc
Ładny wiersz,życiowy.
Wszystkiego dobrego życzę:)
Pozdrawiam serdecznie
tak to już jest na tym świecie; - jedno drugie gniecie
i wychodzi trzecie..."a życiem naszym jak tym okrętem
kołysze los"
Jeszcze zaświeci radosne słoneczko Eugenio i w sercu
też. Ładny wiersz, a z tym okrętem wyszło super.
Pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz urzekły mnie jego wersy Pozdrawiam
serdecznie ;)
Są w życiu takie chwile, w których musimy zadowolić
się wspomnieniami.
Życzę, aby los stał się spokojny i stabilny, by
przestał kołysać życiowym okrętem.
Dobry, obrazowy wiersz.
Pozdrawiam.
Ladne porownanie ale tak jest w zyciu, raz burza a raz
spokojny rejs... pozdrawiam
Piekny wiersz bardzo mi sie oodoba niech milosc
kolysze pozdrawiam