Życiorys Polki
Przed tygodniem, po ciężkiej chorobie zmarła Koleżanka prowadząca Sekcję Literacką.
Nie mogla wybierać, gdzie ma się
urodzić,
mówić się uczyła, powtarzając pacierz.
Poznawała kraj, gdy uczyła się chodzić,
dzięki mamie wiedzieć słowo macierz.
Minęło wiele lat przy książkach
spędzonych,
poszukiwaniu czym może być sens życia.
Dzisiaj już wie, że nie był to czas
stracony,
a nauki pobrane mają pokrycie.
Poznawała także inne, obce kraje,
ich język, kulturę, wiarę, obyczaje.
Niektórych tak jak polską historię
wielką
pojęła więc, kim jest; polską europejką.
Te strofy powstały, kiedy jeszcze żyła, ale była w szpitalu.
autor
molica
Dodano: 2016-10-08 09:02:24
Ten wiersz przeczytano 1400 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Pomilczę sobie tutaj troszkę...
Witaj Marku,
i pomyśl jak ten czs nieuchronnie wyprzedza naszą
realizację marzeń, planów, pragnień itp.itd.
Smutno wspominam to wydarzenie.
Dziękuję, że obecnością i czytaniem dzielisz go ze
mną..
ładny wiersz poświęcony bliskiej osobie.
Widziałaś w niej pragnienia i dążenie do ich
realizacji.
Dobry wiersz związany ze smutnym
wydarzeniem osobistym...
Serdeczności:)
Polska europejka :D Świetny wiersz, bardzo przyjemny w
czytaniu :) Pozdrawiam serdecznie +++
bardzo ładny wiersz, na pewno się ucieszyła, że tak o
niej napisałaś
"polska europejka" jak to dojrzale brzmi,pozdrawiam
moli:"
Na wstepie pozwolisz że zapalę dla tej Pani [*]
pamieci Niech odpoczywa w pokoju
A teraz wypowiem się na temat Twojego wiersza Bardzo
mnie nim wzruszylaś Przypomniałaś mi słowa ...ksiądz
Jan Twardowski
jeden z najpiekniejszych wierszy jakie kiedykolwiek
czytalam
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.
.....
Pozdrawiam bardzo serdecznie
Przykro.Takie życie" Spieszmy się kochać "żal
...Wiersz bardzo ciekawy,żałuje że nie można było Ją
bliżej poznać .Widocznie bardzo potrzebna była
Stwórcy.Pozdrawiam serdecznie.
smutny acz ładny uszanowanie
smutny acz ładny uszanowanie
Moliczko, dziękuję za komentarz :)
Mam prośbę, zajrzyj pod mój przedostatni wiersz - Jak
zwykle niezwykle, może też coś zgrzyta... Nie wiem.
wzruszający smutny wiersz
tymi strofami uczciłaś odejście koleżanki
Bardzo ładny wiersz.
Piękny, serdeczny i bardzo wzruszający wiersz dla
koleżanki.
Pozdrawiam serdecznie.