[...] doznawałem radości istnienia. [...] Że jestem czymś malutkim i wielkim zarazem: [...] kroplą w oceanie, kroplą bystrą, która zdaje sobie sprawę, że istnieje i że za jej sprawą istnieje ocean. Maleńka i wielka. Silna i nędzna.(E.E. Shmitt)
dust.devil@interia.pl
zabcia931@wp.pl
pięknę są chwile gdy czas się zatrzymuje:)
No, cóż życie przemija, ale serce pragnie...
Nie ma już świętości na tym...
Piękny wiersz! Urzeka romantyczny...
Trudne, egzystencjalne pytanie. Niektórzy...
Życie pełne serca... tytuł i puenta zarazem....