„Kryształowe dzieci“

Dawno temu daleko stąd początek baśni zaczyna się,
Lecz chcę otworzyć nowy czas i zacząć bajkę tak.
Nie w dawnych czasach, ale tu i teraz wśród nas
Żyją dzieci kryształy potomkowie starożytnych ras.

Dobroć i mądrość starca spojrzenie z iskrą przekory,
Dar zrozumienia, moc wybaczania, ukryte czary
Myślą inaczej, widzą przez mur, nic ich nie odgraniczy,
Jak wolne ptaki ręką sięgają do chmur

Jak gwiazda nocą wysoko świeci, tak one błyszczą, migocą
Dzieci nauki, dar starych ras by oświetliły drogę, gdy jest na to czas
Nie sprzedadzą łatwo swej duszy, na nic im przeszkody rzucane przez los.
Ciekawe świata, wytrzymałe na ból i stres.

Policzą kropki na skrzydłach biedronki i żuczki w trawie
Kropelką rosy zachwycą się, kolorem tęczy pobawią
Odczytają dawne zwoje, odnajdą drogę do gwiazd.
Dzieci te cieszą się życiem i blaskiem dnia wypełnią cały świat.

Poznają życie pszczół i mrówek, usidlą wiatr
Kolory jak motyle, ulotne jak mgła,
Lecz silne, uparte, ciekawość je pcha.
Dotrą, gdzie chcą, odkryją, zobaczą.

Błędy wybaczą, przytulą i uśmiechną się
Gdy się zjednoczą kryształy w sercach roztoczą swą moc,
Podadzą sobie ręce i utworzą ochronny krąg.
Otoczą nim ziemię i zadziała uśmiechu czar.

Przygarną do serca nawet bezdomnego psa.
Świat nabierze nowych barw, ulotni się smutek żal.
Ból zamkną głęboko w ziemi, by napęd jądru dał.
W niepamięć odejdą wojny, ulotni się strach i zło.

Słońce rozpozna swe dzieci i odda im ciepło i blask.
Oczyszczą wodę, powietrze i pogubiony świat.
Ptaki, owady, zwierzęta i gady, te co w powietrzu, w wodzie – to brat.
Podziemne stworzenia też mają prawo by żyć.

Nie znają pokory, złości i zła, mają odwagę głośno zawołać.
STOP …!!! To nie tak miało być!
To nie o to chodzi byśmy posłuszni jak owce,
Z pokorą i głodni szli na śmierć ...

Oni chcą żyć. Mają prawa starych i nowych ras ziemi.
Nie chcą zabijać brata za inny odcień skóry,
Bo krew u wszystkich ma taką samą barwę czerwieni.
Oddychamy tym samym powietrzem i musimy napić się wody.

Ktoś tam kiedyś poplątał mowę, postawił zakazy i płoty … nie szkodzi.
Nadchodzi, nowe i lepsze, a zło umyka z drogi,
Więc życzę sobie, Tobie, nam zdwojonej mocy dzieci z kryształu,
Co wolę mają twardą jak diament i stal.

Morał bajki jest prosty jak dwa dodać dwa.
Staraj się zrozumieć i poznaj NOWY ŚWIAT.
Daj prawo do życia każdemu, stań w szeregu połączonych rąk
I kryształowych serc, poczuj ich moc ...

Przyszedł czas zapłaty za wszystko,
A nas obchodzi i boli, że ktoś umiera z głodu.
Mamy prawo wyboru dobra … nie zła,
oraz wolną wolę zbudować lepszy świat.

E Lena

z dedykacją dla wnuka

autor

E Lena

Napisany: 2023-09-24 Dodano: 2023-09-24 10:08:04

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie