O nas

Pośród mnie ciemność. Czarna alejka wydłuża się jakby nie miała końca. W koło otaczają mnie same martwe rzeczy. Spojrzałem w niebo, miliony gwiazd świeciło obok siebie, niby całkiem blisko, jedna przy drugiej uśmiechają się w swoją stronę. To jednak tylko pozory. Tak naprawdę oddalone są od siebie o setki kilometrów. Każda samotna świeci z całych sił by ktoś ją zauważył. Tak samo jest z nami. Obcy ludzie mogą myśleć, że jesteśmy bardzo blisko siebie, ale ja wiem, że tak naprawdę nigdy nie zbliżysz się do mnie, chociaż z daleka wygląda jakbyś świeciła tylko dla mnie. Z daleka wszystko jest bliższe, ale rzeczywistość jest taka,że czarną alejką mogę iść jeszcze w nieskończoność i chociaż świecisz mocno to jednak setki mil ode mnie.

autor

another

Napisany: 2004-11-08 Dodano: 2004-11-30 12:21:30

Ten wiersz przeczytano 676 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie