Złoty strzał
każdego dnia
są na ulicy
dworcach
korytarzach
parkach
ruinach domów
butelka z wodą
malutka działka
gram rozkoszy
brudna strzykawka
w amoku odlatują
wolni jak ptaki
z każdym dniem
głód rośnie
potrzeba więcej
pieniędzy brak
trzeba kraść
chwila wahania
pod ręka klej
szare komórki
przestają funkcjonować
powstaje degradacja
zniszczone życie
nie dają sobie rady
skąd na to brać
leży strzykawka
bierze w dłoń
naciąga potrójną dawkę
ostatni raz
spojrzał wzrokiem
mętnym na świat
w żyłę dał
złoty strzał
z bólu się zwija
po chwili
znieruchomiał
kogo z rządzących
to obchodzi
narkoman zmarł
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2018-07-19 00:02:48
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Obecnie pieniądze na działki zdobywa się raczej przez
prostytucję, a nie kradzieże, płeć bez znaczenia :(
Wydaje mi się, że po "złotym strzale" nie odczuwa się
bólu, ale mówię to z czytania.
Poważne nałogi biorą się chyba z braku zrozumienia i
miłości mz
Pozdrawiam Waldi
Wybacz Waldku, wiem że to ich wybór, ale kto próbuje
im pomagać. Kiedyś pamiętam pomagał im "Monar" pod
przywództwem Marka Kotańskiego, teraz nie ma nikogo!
Pozdrawiam Waldku.
Bardzo dobry i refleksyjny wiersz.
Moc serdeczności.
Mnie obudził wiersz, zrozumiałem ze zycie jest piekne
i juz nie wazne dlaczego:)
Dobry potrzebny wiersz pozdrawiam
Chyba brakło by mi odwagi na taki strzał
Pozdrawiam waldi:-)
sami decydujemy o własnym losie, tu nawet najbliżsi
nie pomogą.
O tym jacy jesteśmy my decydujemy,
żaden rząd tego niestety nie zmieni,
rozum albo mieć chcemy, albo nie chcemy,
najwyżej szybciej ze świata zejdziemy.
A jaka jest rola naszego kościoła,
modlitwy, Bogu zawracanie głowy?
Lepiej by czegoś mądrego uczył w kościele i szkołach,
program nauki dla rodziców i dzieci odnowił.
Żadnymi zakazami niczego nie zmienimy,
rodzice za swoje dzieci odpowiadają,
my albo świat na lepszy zmienimy,
albo niedługo całkiem go zniszczymy.
Pozdrawiam Waldku, ciekawy temat poruszyłeś
i lekko mnie zaskoczyłeś. Miłego dnia :)
Refleksyjny i potrzebny wiersz gdyż nigdy dość
przypominania jak zgubne jest uzależnienie od
narkotyków.
Pozdrawiam.