Akcja dwadzieścia dziewięć!

Dla was wszystkich, za to że musieliście długo czekać ;)

Czy to wakacje lub inne sprawy,
trzeba pracować nie dla zabawy!

Hejka tutaj Oktawia! I to ja mam ten wielki zaszczyt zdać relację z tak niezwykłej przygody, która rozegrała się dokładnie w urodziny szefa. Nie tam jakieś zwykłe urodziny, a dwudzieste dziewiąte. Czujecie, Tomek Sarevok i prawie trzydzieści lat, przecież wygląda na góra siedemnaście. Serio jakbym nie widziała jego dokumentów i papierów w dowództwie wojskowym to bym mu piwa nie sprzedała jakbym za kasą w sklepie siedziała, dobra ale do rzeczy.
Jesteśmy wszystkie we cztery razem z dzielną jaguarzycą Łapą na serii wykładów, które ma tutaj wygłosić sam Tomek Sarevok we własnej osobie, ale gdzie dokładnie, to dopiero niespodzianka. Tak, tak jesteśmy dokładnie w Palmie na Majorce, a ściślej rzecz biorąc w Zamku de Belwer Muzeum historii miasta w okrągłym XIV-wiecznym zamku na zalesionym wzgórzu z widokiem na Palmę. Normalnie odjazd co nie,
Co się tyczy samej Palmy, to szef mi by nie wybaczył jakbym nic o tym Pięknym mieście nie napisała, w gruncie rzeczy i tak mi nie wybaczy za moje podniecenie całą tą misją i że paplam bezsensu i to jeszcze w raporcie, ale biorę to na klatę.
"Palma (w różnych okresach przed 2 grudnia 2016: Palma de Mallorca), zwyczajowo Palma na Majorce – stolica i największe miasto Balearów oraz wyspy Majorka. Jest jednym z największych ośrodków turystycznych świata, a jej port lotniczy jednym z najbardziej ruchliwych w Europie. Funkcjonuje w nim jedna linia metra. W Palmie znajduje się również jeden z najbardziej popularnych portów dla wielkogabarytowych statków wycieczkowych.
Ma liczne walory turystyczne, w tym katedrę (budowaną w latach 1230−1600). Inna zabytkowa budowla, pałac Almudaina (katal. palau de l’Almudaina), jest połączeniem stylów aragońskich i arabskich. Palma jest również znana z życia nocnego i olbrzymiej liczby klubów, barów, restauracji i dyskotek.
W 2018 Palmę odwiedziło 9,3 mln turystów z całego świata – była piętnastym najczęściej odwiedzanym miastem na świecie"
To powinno wystarczyć i niech nasz jubilat się nie czepia mnie, że relacja z misji jest niedopracowana, piszę po swojemu i tak ma być.
Kiedy tylko Tomek kończył swój ostatni wykład na temat historii tego miejsca, nastąpiło wielkie poruszenie na podium, kiedy na balkonach zamkowych z których był idealny widok na Sarevoka zaroiło się od Talibów ze zwyczajowym turbanem z wielkim Z. Tylko czegoś tu nie rozumiałam, skoro Zenobiusz został zgładzony przez Tomka Sarewoka, a jego synalek Sergiusz okaleczony i wtrącony do więzienia co do licha robi tutaj wesoły oddział Zenobiusza Taliba?
Wyjaśniło się to za chwilę, kiedy tylko jeden z talibów z protezą ręki odezwał się bezpośrednio do Tomka w łamanym języku angielskim. To był Sergiusz talib, syn Zenobiusza, jego wierni talibowie pomogli mu w ucieczce z aresztu i teraz on dowodził oddziałem. Dokładnie, nic innego jak tylko : „Przejął interesy po tatusiu.”
- Nie ruszaj się Sarevok, to będzie słodka zemsta, ty i ta twoja wyliniała kocica zapłacicie za zgładzenie mojego ojca Zenobiusza – mówił Sergiusz. - Twój oddział wymalowanych pseudo lalek Ci nie pomoże bo też zaraz je zgładzę – zarechotał wrednie. - Do tego w twoje urodziny ha ha...
Trzymał wyrzutnie rakietową wycelowaną prosto w Tomka. Ja poczułam dotyk ostrza na szyi, jakiś inny talib się zakradł do mnie od tyłu w przebraniu i chciał mi poderżnąć gardło. Niektórzy faceci to rzeczywiście imbecyle, bo mają jeden słaby punkt o którym zapominają.
Ja tylko ugięłam szybko nogę w kolanie podnosząc ją odwrotnie tak jakbym stawała na jednej nodze i trafiając dokładnie z niewiarygodną siłą talibskiego szowinistę w klejnoty, zaznaczę tutaj, że miałam obcas, także uprzedzam was panowie, nie zadzierać z nami...
Sarevok oddalił Sergiusza ze swojego wywyższania się głośnym śmiechem, który rozbrzmiał echem w całym zamku.
- Sergiuszu – zaczął szef z politowaniem. - Jeszcze się niczego nie nauczyłeś – pokręcił głową i rozejrzał się.
Sergiusz nie zauważył tego, że odebrałam broń talibowi i go zatłukłam, i to definitywnie. Następnie specjalnym nożem do rzucania, który zawsze noszę przy sobie zrobiłam zamach i rzuciłam prosto Sergiusza pozbawiając go jedynej zdrowej ręki, którą trzymał rakietnicę. Siła uderzenia wytrąciła taliba z równowagi i zataczając się spadł z balkonu łamiąc sobie kark. No to mamy kłopot z głowy.
Tylko co z pomagierami Sergiusza, na szczęście Asia, Paulina i Magda pokroiły talibów swoimi katanami na części usuwając kończyny w precyzyjny sposób. Natomiast dzielna jaguarzyca Łapa załatwiła trzech talibów odgryzając im klejnoty.
Kiedy posprzątali cały ten bałagan i służby policyjne zajęły się pozostałymi przy życiu talibami, raczej eunuchami, to sierżant zwrócił się do Tomka Sarevoka ze śmiechem, życząc mu wszystkiego najlepszego.
- Wszystkiego dobrego Sarevok, czy ty nawet na wykład przylatujesz w pełni uzbrojony i z asystą? - tu spojrzał na Łapę, a potem na mnie i pozostałe dziewczyny.
- Zgadza się, zawsze jesteśmy gotowi do działania... - rzekł wesoło szef. - Nie ma tutaj tylko kierowcy Andrzeja, ale ktoś musi doglądać naszego biura w Agadirze... Co się tyczy moich urodzin to mam je dopiero jutro dwudziestego drugiego, więc korzystając z okazji chciałbym wszystkich tu obecnych zaprosić na fiestę z tej okazji, zabawa odbędzie się tutaj na Zamku!
Oniemiałam, jak i kiedy to załatwił z władzami, aby udostępnili mu zamek na imprezę urodzinową? Mniejsza z tym zapowiada się fenomenalnie!
Świat się zmienił, a ja byłem w sklepie z wujkiem Stefanem na zakupach, trzeba było kupić szampana i inne rzeczy na jutrzejszą uroczystość. Kiedy wszystko zostało kupione poszliśmy do samochodu gdzie czegoś mi brakowało.
No właśnie gdzie jest Tequila? Suczka bawiła się z dziećmi przy fontannie ganiając za piłeczką radośnie poszczekując. Kiedy wujek zagwizdał przeciągle, Tequila stanęła jak wryta i w mniej niż sekundę była przy jego nodze, po czym wskoczyła na tylne siedzenie wozu.
Pojechaliśmy z wujkiem Stefanem do domu gdzie napisałem całą relację na komputerze. Wujek przeczytał jako pierwszy i skinął głową z aprobatą, po czym pokazał kciuk w górę...
Do następnej przygody hej...

All rights to the stories are reserved !

Pozdrawiamy wszystkich serdecznie Tomek, Oktawia, Asia, Magda, Paulina i Łapa spółka S.O.S.

Nigdy nie rezygnuj z marzeń, bo to, że coś nie dzieje się teraz wcale nie znaczy, że już nie nastąpi wcale.

Bo moc wyobraźni to dopiero wielki dar, wystarczy, że jej zaufasz, a pozbędziesz się z życia mar.

TOMEK

Dziękuję za wszystko, bez was nie byłoby pisania i podróżowania ;)

autor

sarevok

Napisany: 2020-10-21 Dodano: 2020-10-21 16:25:41

Ten wiersz przeczytano 3267 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda Okazje Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie