Alinko
Patrzę na gwiazdy i na księżyc w kole
wkrótce zacznie płakać całe niebo
i klif i piasek i grzywiaste fale
wszystko tęsknić będzie
a mewy wykrzyczą pożegnalne treny
popłyniesz wysoko
do tych co już piszą swoje wiersze w
chmurach
a potem ucichną mewy i zaśpiewy
nawet wiatr ustanie
tylko czapla będzie
czekać na spotkanie…
Komentarze (44)
Ładny wiersz, nawet jeśli nie rozumiem symboliki
czapli.
Pozdrawiam :-)
Wzruszający wiersz
skłaniający do refleksji nad przemijaniem
"kochajmy ludzi, zbyt szybko od nas odchodzą "
Ty chyba jako jedna z nielicznych w naszym gronie
zasługujesz w pełni na miano POETKA. Pozdrawiam z
uśmiechem?)))
Tak ten świat stworzony jest.
Z żalem i bólem żegnamy swoich bliskich, przyjaciół,
znajomych. Świeć, Panie, nad ich duszami. Kiedyś będą
żegnać kogoś z nas (smutna prawda), ważne żeby
wspominali i myśleli o nas dobrze.
W zeszłym tygodniu miałam dwa pogrzeby w dalszej
rodzinie :((
Pozdrawiam.
Wzruszająco.
Długo walczyła.
Poruszający wiersz. Sklaniasz Anno do refleksji nad
istotą przemijania.
Pozdrawiam.
Marek
Wzruszające pożegnanie, piękne słowa
Piękne słowa...
Pozdrawiam Anno.:)
Anno piękne słowa... A w sercu smutek...
Taki niestety już los człowieka,
Alinka z życiem się pożegnała,
dzisiaj już z niebios do nas uśmiecha.
Może Twój piękny wiersz przeczytała?
Bardzo śliczne pożegnanie.
Serdecznie pozdrawiam Anno życząc miłego dnia :)
wspaniałe epitafium
Niezwykłe wersy. Pozdrawiam.
Przepiękne pożegnanie...
Piięknie dla Alinki... pozdrawiam Aniu:)