Artystka
Z cyklu "Jesienne powidoki" cz.2/4
W porannym słońcu srebrzy się rosa,
kolie diamentów na pajęczynach,
aromatyczny fiolet na wrzosach,
swój barwny taniec jesień zaczyna.
Pragnie się dzielić płodami ziemi,
niedościgniona w różnorodności
i owocami spiżarnie ścieli,
żeby nikt zimą nie musiał pościć.
Jest nadzwyczajnie zdolną artystką,
zmienia widoki w cudne obrazy,
bo przemaluje dosłownie wszystko,
a złotym blaskiem duszę obdarzy.
Z wiatrem we włosach liście rozgania,
gdy ma zły humor wysmaga deszczem.
Kiedy wypełni wszystkie zadania
z zimą zatańczyć potrafi jeszcze.
▄
_▀▄____▄____▄
▄__▀▄__█__▄▀__▄▀
_▀▄_▄█████▄_▄▀____︵^︵
▄▄▄███▄█▄███▄▄▄▄_____︵^︵
▄▄▄███▀▀▀███▄▄▄▄▄▄_︵^︵
___▄▀█████▀▄▓▓▓▓▓▓___︵^︵
_▄▀____▓▓▓▓▓▀▓▓▓▓▓▓▓
▀____▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓
___▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓/
____▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓/'/
______彡/,/*//,,/*/,/
_____彡/,/,,/*//,/
Komentarze (76)
Piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie w środę:)