Ballada głogu i serca

Patrz, jak głóg serce oplata,
Balladę pisząc.
Żywo, a żywo! Zdrowie!
Z obfitości prądem płynąc.

Żywo, a żywo! Zdrowie!
Dajże mi serce- odpowiedź.
Jak ci się wiedzie w codzienności szarej.
Ach! Czy próbujesz siebie odnaleźć?

Żywo, a żywo! Prawdziwie
Na duszę napiera natchnienie.
I oto wiersz wytrysnął
Największym dotąd strumieniem.

Strumieniem,
Wspomnieniem...

Strumieniem,
Wspomnieniem...

Żywo, a żywo! Tajemno.
Usta wypełnia pieśń.
Dopóki trwa istnienie
Szlachetny uczyńmy gest!

autor

Stefa1932

Napisany: 2024-05-04 Dodano: 2024-05-04 21:00:43

Ten wiersz przeczytano 180 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie