bez światła

E_J - w życiu bywa różnie..
Ślady się gubią, czasem ktoś wskaże drogę..
Dobrej nocy:)

Marylo, Aranku - dziękuję Wam:)

Dziękuję Yellow Submarinie za wyczerpujący wykład.
Widzisz, to mój pierwszy raz, na dodatek w nie
najciekawszym momencie..
Nie wiem czy jeszcze się odważę. Jeśli, to po
przestudiowaniu podstaw teoretycznych i lekturze, do
czego zachęciłeś.
Jestem Ci za to wdzięczna.
Dziękuję, że poświęciłeś mi czas.
Pozdrawiam :)

Haiku nie powinno zawierać metafor. Natomiast powinno
zawierać obserwację.
Powiedzmy, nawiązując do dzisiejszego upału:

spiekota --
chowam się w cieniu
przed cieniem

http://bit.ly/MtiK7A


Mamy porę roku (spiekota, więc lato) i uchwycony
obrazek kogoś, kto szuka cienia.
Skoro spiekota, to ostre słońce (
http://tinyurl.com/nrfpp2j )

a więc przedmioty, zwierzęta i ludzie rzucają
wyrazisty cień.
Chowanie się w cieniu przed cieniem wydaje się
metaforyczne, jednak oddaje przede wszystkim ruch i
zawiera obserwację kogoś, kto ukrywa się - powiedzmy w
cieniu drzew, czy budynku, a tym samym jego własny
cień... znika. Proszę zauważyć, ża gdyby człowiek
schował się pod parasolem i choćby kawałek jego
własnego cienia wystawał spod cienia parasola, tym
samym narażony byłby ciągle na piekące słoneczne
promienie. Mamy zatem opis chowania się przed własnym
cieniem tak, aby ten całkowicie zniknął w cieniu
większego od niego, powiedzmy - drzewa.


U Ciebie pierwszy wers jest zbyt metaforyczny:
sens, czyli pojęcie abstrakcyjne - zaciera swój (?)
ślad.
W środkowym wersie mamy: nie napiszę... życiu.
Podobnie ostatni wers jest oparty na metaforze:
objęcia śmierci.

Twój wiersz ma również wydźwięk przygnębiający,
natomiast haiku cechuje się pogodnym nastrojem. Ot,
pewna naturalna obserwacja, za to podana najlepiej w
taki sposób, o którym nikt wcześniej nie pomyślał. Jak
olśnienie!
Haiku o wydźwięku pejoratywnym określane jest mianem
senryu, więc Twojemu utworowi bliżej do niego:

http://tinyurl.com/crsf4cf


Poza tym wiersz podoba mi się :)
Jest wyrazisty, i na pewno czytelny dla każdego. A to
duża sztuka.
Pozdrawiam serdecznie i zachęcam do kolejnych prób.

jaki pseudonim taki i wiersz...nie dziwi nic:) A
jednak...

sens może odnaleźć swój ślad,
pisząc życiu nowe scenariusze,
bo nie czas umierać
nie czas

Wszystkiego dobrego:)

Wymowne i smutne haiku. Wbrew pozorom, to wcale nie
jest łatwa forma wyrażania myśli.
Uśmiecham się również na dobranoc:)

Podzielę się z Tobą nadzieją,
by ciemność odsunąć od myśli...

Przytulam :)

Dzięki Arku..

Ogólny brak wiary cechuje Twój wiersz, a wierzyć w coś
trzeba.
Pozdrawiam Cię Smutna

Wiem...i przytulam:)

Dzięki Madi, sama wiesz jak to jest. Ale dla Ciebie
:)*

Smutna, nie bądź smutna:). Świeci słońce, bejowa brać
uśmiecha się mimo potu, spływającego po plecach:)

Dziękuję Wam..
Czasem coś tak uderzy, że traci się wiarę w cokolwiek.
Przepraszam...
Jeszcze... poczułam Twój promień, cieplutki, wyłowiłam
go jak radził Jurek..
Kraterku.. tylko tyle mogłam wtedy, dziękuję za dobre
słowo.
Dziękuję jeszcze raz wszystkim, którzy mnie
odwiedzili.

Dziękuję Wam..
Czasem coś tak uderzy, że traci się wiarę w cokolwiek.
Przepraszam...
Jeszcze... poczułam Twój promień, cieplutki, wyłowiłam
go jak radził Jurek..
Kraterku.. tylko tyle mogłam wtedy, dziękuję za dobre
słowo.
Dziękuję jeszcze raz wszystkim, którzy mnie
odwiedzili.

Smutno! Pozdrawiam!