Bieszczady-pożegnanie

"powiedzmy więc chwili - żegnaj, nocy zaś - do widzenia..."

Żegnam.
Słowo to smutne i mi nieznane.
Żegnam – trudne i niepokonane.
Żegnam.
I choć nie wiem, kiedy powrócę,
I choć nie wiem czy wrócę -
Żegnam
Nie pytając siebie, czy jest mi to dane.
Jak samotna łódź pod żaglami,
Jak droga do gwiazd, której nie znamy,
Jak kwiat, który nocą rozkwita,
Jak
Żegnam -
Które wraz ze mną zanika.
Jak płacz, którego nikt nie słyszy,
Jak szept w głuchej, tonącej ciszy,
Jak wzrok, który donikąd biegnie,
Żegnam - jak słowo bezimienne.
Ciężko wychodzi się z domu -
Żegnam -
nie mówiąc nikomu

autor

Femina (F.A.)

Napisany: 2004-04-17 Dodano: 2010-04-27 21:34:33

Ten wiersz przeczytano 1219 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie