Błękitnica
Dziewczyno w niebieskiej sukience
smukła i zwiewna jak sosna
w aureoli szczęścia
uśmiechnięta radosna
mozolnie idziesz przez życie
a los kolory zmienia
zbladł błękit na sukience
w oczach więcej cienia
nieuchronność i przemijanie
dwie siostry najlepsze
srebrzyste perły żalu
czas rozsypie na wietrze
autor
ARABELLA
Dodano: 2016-01-16 13:07:22
Ten wiersz przeczytano 1820 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Ładnie poprowadzona poetycka refleksja o przemijaniu.
bardzo madre slowa pozdrawiam
ładnie o przemijaniu co z tego że wyblakła sukienka
miała prawo przez lata nam służyła lecz zawsze można
podkolorować ten błękit choćby uśmiechem ;-)
pozdrawiam serdecznie:-)
przemijanie ujęte w delikatne słowa i to mi się bardzo
podoba...pozdrawiam serdecznie.
Lubię błękit :)
Mądry wiersz Arabello, starzejemy się i nabieramy
życiowych mądrości, pchając wózek czasem po gładkiej,
a czasem po kamienistej drodze, ale to co w nas w
środku, przecież nigdy się nie starzeje! Pozdrawiam:-)
Prawda, że chwila za chwilą, ale cieszyć się trzeba
każdą
bo życie piękne w każdej porze
tak wielka jego wartość
tak...wiele się zmieniło, jesteśmy bogatsi o
doświadczenia, ale nadal jesteśmy, nadal żyjemy...
Błękitnica czy błękitnolica
niech się obudzi
i sprawdzi koloryty zostawionych cieni
a po ich analizie
z pewnością życie się odmieni.
Lekko napisany ładny wiersz ale temat
niełatwy...młodość jest piękna i taka powinna być..ale
starość powinna być pogodna, mądrzejsza o
doświadczenia i doceniająca każdy dzień:):)
Bardzo ładne zadumanie nad przemijaniem.
Pozdrawiam serdecznie ARABELLO:)
dzięki
ARABELLO lubię czytać Twoje wiersze Pozdrawiam:))
i ta wyblakła, niebieska sukienka, bardzo poruszający
widok
Lekki, z powiewem wiatru.
Pozdrawiam.