Błyskawice. Proza.

Drzewa kładły się długimi cieniami. Paprocie i trawę wzdłuż ścieżki
wyzłociło zachodzące słońce. Znikło za horyzontem otaczając świat
miękką niczym aksamit ciemnością. Lekki zapach mięty i maciejki
płynął od strony ogrodu, na trawie osiadała rosa. Kwiaty wydawały się
jak twarzyczki ludzików. Cicho szumiący strumyk lśnił blaskiem
szczerego złota. Zaczarowana kraina tak odmienna ,od tego co było
w ciągu słonecznego dnia. Przez otwarte na oścież drzwi i okna,
wiatr przyniósł znad pól za miastem zapach skoszonej trawy i słodycz
dzikich ziół porastających wzgórze. W dali prześwitywała srebrna mgła.
Słychać było leciutki szmer sowy w locie. Pisk zwinnych nietoperzy
ścigających owady w chłodnym , wieczornym powietrzu.
Ciepłą ciemność pokoju wypełniała cicha muzyka. Na stole flakon
pełen różowych piwonii rozsiewał słodki zapach. Między konarami
nieśmiało przeświecał rożek księżyca. Niebo wyglądało jak srebrna czara,
z której przelewa się światło. Gwiazdy skryte pod welonem mgły
lekko oświetlały aksamitne , ciemne świerki, które zdawały się pieścić niebo.
Gdy pierwsza błyskawica przecięła powietrze, niepokój wkradł się do jej serca.
Są różne rodzaje błyskawic, ale wszystkie one wypalają w sercu ranę.
Wcześniej nauczyła się, żeby nie szukać miłości po grób, aby
nie czuć rozczarowania. Lepiej cieszyć się chwilą, wyżąć ją do cna,
a potem iść dalej. Tak było do czasu, gdy nie spotkała jego. Wtedy
poraziły ją oczy ciemne, szczere, pełne miłości i śmiechu. Włosy,
które w świetle księżyca lśniły niczym srebrna powłoka na ciemnym złocie.
Wróciły wspomnienia...jej oczy zasnuła wodna mgiełka, a krople łez
połyskiwały w świetle błyskawic.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-06-05 Dodano: 2011-06-06 10:04:46

Ten wiersz przeczytano 852 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie