Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

"był sobie człowiek"

w bramie - grupa ludzi zamglonym wzrokiem
patrzy w przyszłość

przeszłość snuje się chodnikami
teraźniejszość - wlecze
nogę za nogą

noce płodzą ciężarne sny większość umiera w zarodku
te które szczęśliwie
rodzą się o poranku
tracą siły w południe
aby wieczorem
zapaść się w sobie
genetycznie obciążone niedoskonałością

autor

Donna

Dodano: 2018-09-05 05:23:32
Ten wiersz przeczytano 1010 razy
Oddanych głosów: 27
Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (30)

chacharek chacharek

ten spędzony czas trzeba dobrze wykorzystać

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Przygnębiający obraz, ale jakże prawdziwy...I bez
jednego niepotrzebnego słowa.Po prostu świetny
wiersz.Pozdrawiam ciepło :-)

dodzio dodzio

Piwo z rana jak śmietana i życie jest piękne
Pozdrawiam

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Smutna refleksja,
no cóż często z czasem idą zmiany wcale nie na lepsze,
bo związane choćby z wiekiem, przemianami które też
nie zawsze są lepsze, no i jeszcze dochodzą jakieś
obciążenia związane np ze środowiskiem w którym się
obracamy, genetyką, czy historią np wojny czy inną
niekoniecznie miłą, na którą człowiek nie ma wielkiego
wpływu, chociaż oczywiście nie wszytko można zwalać na
geny czy środowisko, ale jest to ważne, z pewnością
rzutuje na przyszłe życie.
Dobry, jak zwykle wiersz, ale to norma u Ciebie
Danusiu,
fajnie, że znów jesteś myślałam dziś o Tobie i o tym
co się z Tobą dzieje, dobrze, że Cię widzę.
Serdeczności ślę :)

M.N. M.N.

Dzieci patologi takie życie wyssały z mlekiem matki, a
innego nie znają... dobry wiersz, pozdrawiam :)

Lila Teresa Lila Teresa

bardzo smutny obraz ale jakby coraz rzadszy czy mi się
tylko wydaje?

neplit123 neplit123

podoba mi się bardzo pozdrawiam

Grażyna Sieklucka Grażyna Sieklucka

Smutna refleksja, ale jednocześnie prawdziwa. Świat
pełen niedoskonałości, a najgorsze jest to, że
niektórzy nie chcą iść do przodu, lecz się
uwsteczniają.
Bardzo dobry przekaz Danusiu.
Pozdrawiam serdecznie.

molica molica

Witaj,

wpadłaś mi w nastrój...
Jak ja lubię taakie rozważania, bez siłowania się z
racjami.

Pozdrawiam.

jastrz jastrz

Trochę się zmieniło w ciągu ostatnich 200 lat. Jeszcze
Mickiewicz pisał:
Niechaj, kogo wiek zamroczy
Chyląc ku ziemi poradlone czoło
Takie widzi świata koło,
Jakie tępymi zakreśla oczy.

Dziś "tępymi zakreślają oczy" perspektywę najwyżej
parudniową - do najbliższej popijawy i obłapki -
ludzie młodzi, a ci z poradlonymi czołami zazwyczaj
mają znacznie szersze perspektywy. I strach w oczach
przed barbarzyńcą, który już wszedł w bramy Miasta.

Babcia Tereska Babcia Tereska

Ciekawy obraz i chyba coraz rzadszy, ja już takich nie
widuję,

Grzesio pociesza, że to po szlachcie zaściankowej, a
nie po chłopach rozpijanych w karczmie żydowskiej?

miłego dnia

anula-2 anula-2

Danusiu patrzę tam gdzie chcę, gdzie są jakieś
wartości, przeważnie ich omijam. Ale zauważyłaś
Danusiu istotny problem który odziedziczyliśmy
jeszcze z poprzedniego systemu. Piło się zawsze,
mniej lub bardziej, chyba mamy to w genach po
szlachcie zaściankowej.
Miłej środy Dana.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Niesamowita kondensacja.
Żadnego zbędnego słowa, zakłócającego przekaz.

Świetnie, Donno:)

anna anna

pesymistyczny obraz (tak odczuwam).
Ja widzę tę jasną stronę i słyszę śmiech dzieci. (obok
jest szkoła i przedszkole)

Leon.nela Leon.nela

z blokowisk też ludzie na świat wychodzą choć czasami
w nich się nie rodzą

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »