Choć zmógł cię rym...

Brachykolon:) Wiersz sylabotoniczny (akcent oksytoniczny pada na ostatnią sylabę) Rymy męskie (wewnętrzne rymują się z końcowymi)

Choć zmógł cię rym...

To fakt - masz fart, bo dziś masz czas,
zbiór słów też znasz, a myśl jak ptak...
Już wiesz co chcesz i jak myśl pleść,
by wers jak kwiat miał kształt i czar.

Już znasz ten trik, by tak, fik - mik
do strof móc wpiąć moc barw i woń.
Już strof masz sześć i splótł się wiersz,
w nim kunszt i czar i brzmi jak walc.

Jest rytm i ton i dźwięk jak dzwon.
Już pierś swą pniesz - tyś mistrz i wieszcz.
Lecz cóż to jest - błąd wkradł się w wers
i rym zwiał gdzieś, a to ci pech!

Skąd wziąć dziś rym - tak rym cym cym.
gdy znikł i już, skrył się jak struś.
Masz dziś już dość,, na twarz wpełz pąs,
w myśl wciął się foch - toż to jest gniot.

Tniesz więc swój wiersz i chcesz go zgnieść,
bo złość cię tnie i spać się chce.
Lecz wtem rym wpadł, znów żeś jest rad.
Coś chciał, to masz - do strof rym pchasz.

Lecz to jest błąd - choć nie bon ton,
bo padł w nim rytm i kunszt w mig znikł.
A niech to bies - znów wrze twa krew,
a złość jak kość, a żal jak ość.

Toż to nie tak - to nie jest walc,
znów wiersz swój tniesz, bo wiesz co chcesz.
Biel też ma czar - gdy rytm w niej gra,
gdy ma kunszt, myśl - choć rym gdzieś znikł.

Więc myśl i pisz jak wieszcz i mistrz.


Ty-y. dn. 04.02.2022 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2022-02-04 Dodano: 2022-02-07 00:22:00

Ten wiersz przeczytano 1696 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Wesoły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie