Chodząc po cmentarzu

Dziadek Norbert
JoViSkA
Dziękuję za wizyty, czytanie i ciekawe komentarze.
Pozdrawiam weekendowo.

Bardzo refleksyjne wersy skłaniają do zadumy nad
życiem i śmiercią...pozdrawiam :)

Przynajmniej raz w tygodniu jestem wraz żoną na
cmentarzu. Sprzątamy, zapalamy znicze, odwiedzamy
przyjaciół i znajomych "skazanych" na wieczny
odpoczynek. Według mnie, jeśli istnieje życie
pozagrobowe to, tuż po odwiedzinach Białej Damy,
spędzają je w niebiosach. Pytanie, wszyscy czy tylko
Ci którzy nań zasłużyli? Fajne haiku Januszu.
Serdecznie pozdrawiam życząc udanego, miłego weekendu
:)

Kazimierz
Eliza Beth
Wolnyduch
Sturecki
Mily
Mgiełka
Zyka
Anna
Dziękuję za wizyty, czytanie i ciekawe komentarze.
Pozdrawiam weekendowo.

cmentarze to miejsca zadumy.

Bardzo dobre przywołanie do przemyśleń nad
naszym.

Gleboka refleksja..

Wstaną, ale większość na śmierć drugą :(
Pozdrawiam w zadumie...

Głęboka refleksja na temat życia, śmierci i równości w
obliczu nieuchronnego losu. Autor porównuje opadające
liście jesienią na grobach do tezy, że wszyscy ludzie,
niezależnie od swojej przeszłości i statusu
społecznego, stają się równi wobec śmierci. Krzyże na
grobach symbolizują wygraną nad śmiercią, a pytanie o
powstanie z martwych pozostawia otwarte.
(+)

Dobry wiersz, cóż życie jest kruche, tym bardziej
trzeba je szanować,
a przed sprawiedliwością pani z kosą nikt nie
ucieknie, tylko czy wszyscy
po niej doznają zmartwychwstania, cóż, to pytanie
zawsze będzie aktualne...
Pozdrawiam serdecznie.

Śmierć jest jedną z tych sprawiedliwości, która
sprawia, iż mamy szansę na wstanie z martwych, o ile
swoim życiem będziemy tego godni.
Pozdrawiam pięknie ;-)

Też podobnie myślę, chodząc po cmentarzu, pozdrawiam
serdecznie.