Cięzor grzychów

wiersz gwarowy

Cięzor grzychów

W Ogrodzie Oliwnym
hań na wiyrchu Panie,
modłyłeś sie przed pojmaniem,
widziołeś swoje zadanie…
Pytołeś Ojce,oddol tyn kielich
pełniućki cierpienio,
bo,jaz zywom krwiom ześ sie pociył
nad tom ofiarom zbawienio…
Wtej kieś umieroł na krzyzu
to, Ci urągali,coby powięksyć
krzyzowe cierpienie,
wołali chojco jako i dziś wołajom
aleś Ty widzioł ik zbawienie .
Inni cierpieli z Tobom,
cichućko z Maryjom płakali,
to był wielki dowód miyłości
do ludzkiego plemienia,
umarłeś coby syćkik nos ocalić…
Kieś umieroł ,niebo dawało nom znaki
na pół pękła żydowsko świątynia,
dlo tyk co wątpili i pytali fto, to taki,
bo ciemnościom zaległa ziemia…
Pon Bóg nie licy casu,
totyz za moje teraźne grzysne myśli
jesteś i byłeś wtej tak niescęśliwy,
pomóc my Ci nie przyśli…
Kieś niós razem z krzyzem
syćkie grzychy nase i moje,
od pocątku świata
jaz do jego ostatniej kwili,
Jakie cięzkie te syćkie nase grzychy,
a jesce Cie, za to na krzyzu powiesiyli…
Tak sie mi plącom myśli moje
w tyn cas postny,bo wiecnie
przemyślujem,
I kie widzem ocami dusy,
to cierpienie Twoje
takom sie winnom cujem.
Fciałabyk podeprzeć
zbolałe ręce Twoje
i pocuć kielo wozom
te syćkie grzychy moje…
Rac mi Jezusie wybocyć
te syćkie przewinienia
i dej moc coby na darmo
nie posły te syćkie cierpienia…

autor

skorusa

Napisany: 2014-04-09 Dodano: 2014-04-09 14:53:28

Ten wiersz przeczytano 1028 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie