CISZA PO BURZY
Dla Ciebie
i rozwarła się czeluść w niebie
błyskawica oddała poza granicą rozterki
strzał
zagrzmiało jakby wdech i wydech niebo
powtarzało
ulewa spadła w sito z dużymi dziurami
zalewając rzęsy i popłynęła potokiem
wstrząsnęło zimno i w głębi materii
mgła szła z gniewem aż zrobiło się biało
skryła kontury majak złączył się z tłem
w trybach diabelskich taniec
znieruchomiał
tylko deszcz wspomnień zrzucał skórę
świszczącym oddechem łapał ocalałe
i wbijał zęby piranii szarpiąc
zakołysało zgubiło rytm i urwało bieg
spadło w topiel snu gdzie światło
dobrze mu błogo... z nim tak
wdzięcząc się przypadło do nóg panu Bogu
stając ciężkimi stopami w antypodach
to ofiara wyroczni dla błękitów
wybrałeś mnie sobie tu nie ma przypadków
jesteś Aniołem skarbem w meandrach losu
chronisz decyduj wielki uśmiech zgody i
dłoń
bo od zawsze ze mną byłeś
ja i nikt tego nie rozdzieli
niech trwa!
UŁ
napisany Łódź,16.11.2008 ula2ula
Komentarze (17)
czyta sie z zaciekawieniem,liczne metafory i
porownania czynia wiersz bogatym,zakonczenie tez
niczego sobie...taka wymownosc robi wrazenie...
Zawsze po burzy wchodzi słonce ;) pozdrawiam
nie do końca rozumiem Twoje wiersze ale są prawdziwe
bo piszesz je sercem...wiersz z wysokiej półki....
Masz swój styl, mocny i nie zawsze łatwy
w odbiorze, ale masz swoich czytelników, którzy
rozumieją i oceniają wysoko
Twoją poezję. Powodzenia, pozdrawiam
nie ominęła i mnie burza...jedna w górachw tej drugiej
cisza trwa.. dalej...+pozdrawiam
Fajnie, Ulu. Ja na szczęście burzy się nie boję, więc
zawsze chętnie podziwiam przecięcie nieba, przez
błyskawicę. Pozdrawiam serdecznie!
Przerażająca burza z piorunami, a po niej słońce z
pięknymi promieniami. Jak w życiu, po burz słoneczko
przychodzi.Wiersz ciężki, trudny w odbiorze,
nietuzinkowy.
W życiu jak w naturze, po burzy też jest cisza :)
Jolla tu są dwa wątki burza i po burzy Dzielenie
burzy na grzmoty i zjawiska inne podziel w
rzeczywistości Tak zgadzam się, że trudno nieraz
zrozumieć naturę i przyjaźń ale próbuj Dziękuje za
szczerość Pozdrawiam:)
Ciężka poezja.Mnie się nie podoba.W wierszu jest wiele
wątków niezwiązanych ze sobą. Może jakby podzielił go
na mniejsze miało by to sens.Przepraszam ja to tak
widzę.
Po burzy prawdziwa bliskość... piękne zakończenie...
hmm..bogactwo porównań ,prawdziwa burza z piorunami
,a potem cisza zgoda ,ciepło jak w życiu....
piękny, sugestywny wiersz. pozdrawiam cieplutko :)+
dramatyczny, ekspresywny i niezwykle barwny... wciąga
sugestywnymi obrazami, opisem, wołaniem... przypomina
konwencją mickiewiczowski styl i język, co wartość
wiersza jeszcze bardziej podnosi... pozdrawiam...
Oj Uli - którz by nie chciał być Twoim Aniołem, w
ciszy po burzy, skarbem w meandrach losu :) /uśmiech x
5/