Czy wiesz, że...

Zwą ją zdrobniale nawet kaweńka,
ma ją w kredensie Zenia i Steńka.
Z samego rana, jeszcze w koszuli,
aromat kawy nozdrza im tuli.

Jeden malutki, tycieńki łyk,
stawia na nogi te panie w mig.
Bo trzeba wiedzieć, że owe panie,
kawę pijają już na śniadanie.

A kiedy czarnej łyk je zanęci,
na pogaduchy przychodzą chęci.
Zenia natychmiast dzwoni do Steńki,
pytając: - Jak tam… w nocy maleńki.

A Steńka na to: - Zenobio miła,
dopiero żem się co przebudziła.
We łbie się tłuką mi nocne mary…
po za tym… na noc nie wrócił stary.

- Jak to nie wrócił? - Zenobia pyta.
(Czasem tonący się brzytwy chwyta)
Steńka rzuciła coś do słuchawki,
aż biedną Zenię złapały drgawki.

Zenia do Steńki w ten deseń klepie:
- Zrób sobie kawy, tak będzie lepiej,
zaraz ci przejdą nerwy i złość.
Mój też nie wrócił. (Czyżby miał dość).

I tak co rano, za kawą kawa,
jest jak rytuał, dla ducha strawa.
Gdy boli główka, gdy coś z ciśnieniem,
ta mała czarna - jest wybawieniem.

Potrafi wzmocnić, zabić próchnicę,
z matrony wskrzesić nawet dziewicę,
dodaje siły, senność odgania…
Pić ją należy więc bez gadania.




excudit
lonsdaleit

13:47 Poniedziałek, 11 lutego 2013 - ...

autor

lonsdaleit

Napisany: 2013-02-11 Dodano: 2013-02-11 13:47:07

Ten wiersz przeczytano 1584 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie