daub - czyli obraz dróg....

chodząc po labiryncie dróg
niedostrzeżony
widząc obrazy głów
zasmuconych

słyszę cichość spadających
łez
patrząc na bezkresność
dróg
widząc obraz chmur
na niebie błękitnym
chciałbym chociaż trochę
zatrzymać na potem
na dalsze życia przystanki
pogodę tych dni

patrząc na wielkość słów
wiedząc tyle , bym mógł
zdanie swoje mieć
chcę dogonić świt
chcę zatrzymać łzy
chcę odnaleźć siebie
pośród wspomnień
dni ...

autor

daub

Napisany: 2000-03-21 Dodano: 2007-02-10 18:23:02

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie