Do POETÓW
Strupy ropy
Zrudziałe pomadki
Wyblakłe pancerze
Sterczące sutki
Wyjaławiane smutki
Te same słowa
Te same gesty
To samo życie
Podżycie
Poezja i trup
Poeta i strup
Powtarzane frazy
Zakrwawiony miecz
Mordercy kulawi
Echże… Samych was z piórami
zostawić
Zardzewiałe strupy
Kobiety upadłe
Oddały swe ciała
Na rząd
Nierząd
Pod bramą stała
Poezja?
Ma pani
Oddałaś im siebie
A oni właśnie
Przyozdobili cię
Strupami
Marni czarodzieje
Co pisząc zaklęcie
Nie mają mocy
Bo piszą na kacu
I piszą o tym
Jak to ta pani
Kochała się w noc
Bo ponoć
Chciała być
Mężczyzną
Chyba, że głupi
Nie zrozumiałem
Cholera, będę musiał zapłacić
KARĘ
Bo zapomniałem skasować
Biletu
Na MPKu
Komentarze (6)
Tanie budownictwo przejawem wrzodu :)
czuć że wrogi ...nawet znalazłam siebie w nim ..podoba
mi się podejście ...każdy pisze co mu w duszy gra
....bez owijania w bawełnę ...zwykłe proste słowa i
myśl już jest gotowa ...pozdrawiam autora
Często drobiazgi urastają do problemu, lecz emocja
wyzwala prawdę jak cięcie nożem,aby oddzielić co złe.
Tekst mocny krytyczny o przyczynach uśmiercania
Poezji,bo Ona jest wolna ale nie bezwolna i nigdy nie
rozdaje się tylko daje wartości oraz nie może być
echem,wtórnymi frazami tylko nowatorstwem
Przeczytałam:) Pozdrawiam
Na końcu się pośmiałam :D
Co to ma być? Według ciebie wszyscy łuskają z pióra
wrzody. Jedynie ty dobrze piszesz? Wybacz, nie zgadzam
się. Jest tutaj wielu wspaniałych, sprawiedliwych
ludzi. Do tego prawdziwych artystów. Trochę szacunku.
Oddaje głos, ponieważ to wiersz. Nie mogę ci niczego
zarzucić pod względem emocji. Powodzenia.
o matuchno, to się nazywa frustracja. prawie wiersz,
bo czuję emocje.