Dom
Jest takie miejsce między niebem a
ziemią,
gdzie stoi nasz mały dom - cichy port.
Tu żyją ludzie, którzy się potrzebują.
Tutaj nasze święta i zwykła codzienność.
Tu każda pora roku ma inny wymiar
i między nami są wiosny, jesienie, zimy,
ale nasz dom ma mocny fundament
i ściany, które opierają się burzom.
Z każdej podróży tu wracamy śpiesznie,
wypatrując w oknach światełek miłości
i często zasiadamy do wspólnego stołu,
by nacieszyć się sobą, nasycić radością.
Każdy z nas pisze swój własny poemat,
tworząc wspólną historię domu, rodziny.
Nad naszą oazą spokoju czuwa anioł,
rozdając małe i duże chwile szczęścia.
Komentarze (30)
Dom jest bezpiecznym azylem,
piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Taki powinien być nasz rodzinny kochany dom.
Pozdrawiam.
Bardzo dziękuję za przychylne komentarze. Cieszy mnie
Wasza obecność tutaj. Pozdrawiam wszystkich ciepło :)
Takie są domy, ale nie każdemu jest dane być częścią
swojego domu. Wielu żyje w mieszkaniach, czterech
ścianach a domu nie ma. Pozdrawiam
Oddałaś słowem ciepło i miłość rodzinnego domu. Bardzo
ładnie napisany wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Rozczulający . bardzo ciepły w odbiorze wiersz.
Właśnie prawdziwy dom jest przystanią i oazą spokoju,
miłości i szczęścia. Pozdrawiam cieplutko, dobrej
nocki życzę:)
Rodzinne ciepło bije z przekazu. Miłego wieczoru
Halszko:)
prawdziwie ciepły dom.
Często ten nasz rodzinny dom śni nam się po nocach.
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam
bardzo na TAK Halinko
Piękny wiersz i piękny pełen ciepła i miłości dom na
trwałych fudamentach.
Pozdrawiam cieplutko Urszulko :)
Piękny kawałek domowego ogniska...ciepło, przytulnie i
bezpiecznie :) Pozdrawiam :)
Piękny wiersz, dobrze gdy dom jest oazą, dobrze, gdy
ma swojego anioła.
Pozdrawiam serdecznie, Halinko.
Pięknie. Gdyby każdy dom tak wyglądał...
Pozdrawiam serdecznie :)
I to jest DOM. Prawdziwy.
Ciepłe, pachnące codziennym chlebem wersy.
Pozdrawiam:)