Dotyk jesieni

Dla wszystkich czytających moje wiersze :)

Złotem liści mnie dotyka, gdy wędruję przez park, to ona, jesień prawdziwa i w pełni żywa. Słońce rozpływa się gasnąc czerwienią. Czas jakby przystanął, odgrodził mnie od rzeczywistości.
Okiem ledwo mogę sięgnąć i dojrzeć milknące szare pola w oddali, serce bije, a nie słyszę go wtedy. Brak czucia i zmysłów? Tak być nie może, ale cóż począć gdy ona swym oddechem po mojej szyi wciąż gna. Choć wiem, że jest to wiatr, ale jedyne co mówię to:
Chwilo wciąż trwaj!

Dziękuję za odwiedziny, wszystkie głosy, komentarze i jakże cenne rady :) pozdrawiam

autor

sarevok

Napisany: 2016-10-06 Dodano: 2016-10-04 16:09:27

Ten wiersz przeczytano 792 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie