Doznanie
Jakże z tobą rozłąka,
podobna jest do mroku.
W nim tęsknota rozległa,
smutek roztacza wokół,
jak noc pochmurna ciemność.
Ni cieszyć się ni żyć mi,
z sercem pełnym rozpaczy.
Zagubiony w ciemnościach,
słońce pragnę zobaczyć,
sycąc oczy jasnością.
W danej nadziei czekam,
karmiąc serce wspomnieniem.
Pełen wiary, że znowu,
mrok ten w światło zamienię
i zatrzymam na zawsze.
Komentarze (67)
jak kocha, to wróci, jak ten bumerang...
Oprócz dedykacji radzę te piękne słowa jej wyrecytować
to j to zapłonie świetlistym ogniem już na zawsze. :)
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
Pięknie. Pozdrawiam ślicznie
Piękny! romantyczny i liryczny wierszuś, pełen nadziei
i oczekiwania! życzę Tobie Sotku! abyś nie musiał
tęsknić, żeby marzenia się ziściły!!
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :))
Byłoby znacznie lepiej, gdyby nie te błędy
stylistyczno-składniowe, których nie można podciągnąć
pod licentia poetica. Nie pisze się "wyjątkowej mi"
lecz "dla mnie", albo "drogiej mi". "Cieszyć"
wymaga zaimka zwrotnego "się", bo inaczej nie
wiadomo kogo i zmienia sens. Niezgrabnie brzmi też "w
danej nadziei". Poza tym wiersz jest dobrze
skonstruowany, delikatnie liryczny i dobrze się go
czyta.
szczęściara, za którą taki rycerz tęskni, oby rozłąk
jak najmniej, choć rodzą piękną poezję POZDROWIONKA
Ładne subtelne miłosne wyznanie.
Pozdrawiam
witaj,delikatnie i ładnie,ukłony
ładnie, delikatnie, dobry warsztat,
"W danej nadziei czekam,
karmiąc serce wspomnieniem.
Pełen wiary, że znowu,
mrok ten w światło zamienię
i zatrzymam na zawsze.":)
Ciekawa konstrukcja z piątym wersem dołączonym do
zwrotki potęguje klimat nieco asnykowski. W drugiej
zwrotce dla mnie bardziej logiczne jest sycić od
sycąc, ale to drobny szczegół. Pozdrawiam pięknie
Sotku. Po prostu nie mogę nic napisać....
wiersz z dedykacja więc pomilczę - ale bardzo osobisty
- moje klimaty
Smutny wiersz, przepełniony tęsknotą. Dobrze się
czyta, może się podobać.
Jest wiara, jest nadzieja, na pewno się uda a mrok w
światło tęsknotę zamieni. Cieplutko pozdrawiam