*Drzewa czekania

Poruszające serce wersy.
"Wchodzę w noc,
o której zapomniał
nawet sen", oby los się odmienił z serca życzę Kaziu,
pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.

Witaj,

niewiele znajduję i ja u Ciebie pocieszenia...
Odezwę się jeszcze.

Pozdrawiam serdecznie/+/.

Lepiej oswoić się z samotnością, niż trwać w
toksycznym związku...zawsze jest nadzieja, że nadejdą
szczęśliwe wypełnione miłością nowe dni :) Pozdrawiam

Zadurzonym... Pozdrawiam Pięknie

Smutny wiersz o samotności,
msz czasem bycie w związku może bardziej ranić, niż
samotność,
a ile jest nieudanych związków, albo li tylko takich
na pokaz czy dla tzw. dobra dzieci/pozornych
związków?/
Z pewnością samotność nie ma li tylko złej twarzy, tak
jak piszesz Michał...
Pozdrawiam serdecznie, Kaziu,
dobrego czasu majówki życząc :)

Nie wiem, co napisać. Sam też miewam problemy z
samotnością. Ale samotność ma też swoją dobrą stronę.
Samotny nie ma przy sobie nikogo, kto by mógł go
zranić.

Po rozstaniu z żoną napisałem taki dyptyk o miłości i
śmierci. Jeśli go znajdę, to dam go jutro i pojutrze.
Pierwsza część mówi o moim odczuwaniu samotności. Może
odnajdziesz w niej jakieś swoje doświadczenia.

Smutny wiersz!
Refleksyjnie o samotności, bólu i rezygnacji.
Puenta porusza i to bardzo.

Pozdrawiam serdecznie

Kropelko i po co te oswajanie. Samotność najlepiej
przepędzić i wtedy jest super. Ona oswojona jest jak
pijawka wysysa całą krew. Przegoń ją kochana póki
jeszcze czas. Pozdrawiam z uśmiechem:)))

ogromny smutek bije z wiersza, Kaziu.

Życie pisze niekiedy takie właśnie scenariusze.
Pozdrawiam serdecznie Kazimiero

Smutne, to przesłanie wiersza. Oby los odwrócił karty.
Pozdrawiam ciepło.

Swietny przekaż, pozdrawiam

Bardzo smutna jest samotnosc
Przeraża, nikt nie powinien jej czuc. Jak zawsze
pieknie mozna sie zaczytac u Ciebie Kroplo,
Duzo zdrowia i usmiechy przesylam
:)

Na tak, a ostatnia część jest świetna. Pozdrawiam.

Piękny, tak trudno oswoić samotność, a raczej oswoić
się z nią.
Pozdrawiam serdecznie :)