DWA STRACHY
Strach rozpoznał stracha
w księżycowym cieniu.
Pierwszy z duszą w łachmanach,
drugi na ramieniu.
Jeden drżał ze strachu,
drugi drżał na wietrze
Różne to przyczyny,
aż wierzyć się nie chce.
Ty drżysz przyjacielu,
bo brak ci jest ducha.
Ja drżę od powietrza
co w łachmany dmucha.
Ty drżysz z uległości,
masz deficyt wiary,
Ja drżę, bo me łachy
dawno mole zżarły.
Ty drżysz przyjacielu
z braku zgody z sobą
Ja drżę o swą pracę
- wróble się nie boją.
Dwa strachy wiedziały
jaka to przyczyna.
Pomiędzy strachami
snadź różnicy nie ma?
wwp.
Komentarze (11)
bardzo ciekawa bajka, ładne przesłanie
bajka choc smutna to swoj moral ma w przyjazni roznica
swa wymowe ma - pozdrawiam super bajeczka:)
Strachy choc rozne maja powody do strachu ale sie
boja,tak jak ludzie ,Ladny wiersz
Strach się bać, lecz przy pomocy flachy -
strachy na lachy! Ładnie poigrałeś sobie strachami,
(tak mówię - miedzy nami żonglerami)
Fajna bajka, ciekawe porównania. Całość na +
Pozdrawiam.
ciekawy wiersz ludziom często towarzyszy strach
Pozdrawiam
Odważny, to nie ten kto się nie boi, ale ten który
wie, że istnieją rzeczy ważniejsze niż strach..ciekawa
bajka
...przepiękna bajka o przyjaźni i nie różnią sie od
siebie mimo, że każdy z nich z innego powodu boi się
swojego życia!
Strach ma wielkie oczy i przyczyn też wiele / Lepszy
ten normalny niż ten który dają przyjaciele...
Na różne sposoby straszą człowieka od kołyski do
starości, żądając tym samym uległości.
W bajeczce o strachach, myśl głęboka taka, bo z życia
dobrze wiemy, jak różnią się przyjaciele. Ale tak na
serio zapytać trzeba, czy dobrze znasz swego
przyjaciela ? Świetna bajeczka