Dzika karta
Zatęskniłem za wędrówką hen przed siebie
moją drogą w tej pogoni za nieznanym
co przede mną jeszcze w gwiazdach
co przeżyłem już za mną poznane
wołać o dziś nie będę ciszę umiesz
słyszeć
prośbie życia nie dam sierotą by była
pośród wielu innych spełnionych
jedna niespełniona choć miła
wezmę co moje choć nie wiem do końca
co będzie prezentem a co powinnością
sprawiedliwie dzielisz bez wyjątku
po cichu tęsknię za miłością
może być jej dużo aż po same brzegi
bo wszystko inne niewiele jest warte
uśmiech jej zachowam dla siebie
resztę rozdam na dziką kartę
autor
jozen
Dodano: 2022-01-23 15:18:37
Ten wiersz przeczytano 920 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Witaj Grażynko, dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam.
Zenon
sądzę, że dobrze że taka tęsknota się pojawiła,
pozdrawiam Zenku, z podobaniem dla wiersza :)