Ekstremalna medytacja

Dla wszystkich wielbicieli moich przygód ;)

Medytowałem jak zwykle w każdy wtorek, doznałem czegoś wspaniałego, osiągnąłem stan nie-umysłu, przed oczami pojawiła mi się kocia sylwetka jaguarzycy. Tak tak tej jaguarzycy. Dzielna łapa zaryczała mi prosto do ucha. - Mało brakowało bym ogłuchł...
Chciała zwrócić moją uwagę, że na przeciwko naszego biura, tam gdzie mieścił się bank w Marokańskim Agadirze przy bulwarze Mahometa V coś się wydarzyło, nastąpiły jakieś wybuchy, co wywołało niezłe zamieszanie. Terroryści uciekli z torbą pełną pieniędzy i sztabek złota.
Natychmiast albo jeszcze szybciej wybiegłem i wskoczyłem do swojego samochodu terenowego w kolorze oliwkowym. Łapa jednym susem wylądowała na tyle pojazdu. - No i co? Gaz do dechy, nie zwracając uwagi na to, że złamałem chyba ze 2 przepisów ruchu drogowego, a za takie coś marokańskie władze przewidują niezłą odsiadkę.
Czerwony Van rabusiów stał z otwartymi drzwiami na lotnisku 20 km za miastem. Jednak zbóje nigdzie nie odlecieli, mieli kłopoty z odpaleniem białej awionetki znajdującej się na poboczu.
Z daleka dostrzegłem turbany z wielkim czarno czerwonym "Z".
- I wszystko jasne, nasz stary kolega Zenobiusz talib i jego wesoły oddział. Czy oni nigdy nie odpuszczą? - mruknąłem pod nosem.
Mieli na plecach zawieszone słynne karabiny AK-47.
Machinalnie zdjąłem łuk z pleców i nałożyłem strzałę o wzmocnionym metalowym drzewcu. Wycelowałem i wypuściłem. Trafiłem tego taliba co chciałem dokładnie w udo. Strzała utkwiła po samą lotkę.
Zenobiusz zakwiczał jak prosiak dostający po tyłku.
Zenobiusz kulejąc zaczął uciekać a pozostali terroryści kopali w podłożę próbując wytworzyć zasłonę dymną.
Widocznie w karabinach mieli puste magazynki. Łapa wystrzeliła z rykiem na nich i tak ich poturbowała, że potem służby wojskowe i policyjne nie wiedziały kto jest kim. Niestety Zenobiusz Talib znowu dal dyla w nieznanym kierunku.
Otworzyłem oczy i zobaczyłem przed sobą mojego psa Tequilę, która głośno warcząc podawała mi łapę. Domagała się jedzenia, a w drzwiach sali stał uśmiechnięty wujek Stefan.
W domu naprędce spisałem całe zdarzenie na komputerze. I teraz pozostaje tylko czekanie na następną przygodę. Egzystencja pokażę.

all rights reserved

Bo moc wyobraźni to prawdziwy dar, wystarczy jej zaufać, a pozbędziesz się na zawsze z życia mar.

Nigdy nie rezygnujcie z marzeń, bo to, że coś nie dzieję się akurat teraz wcale nie oznacza iż nie nastąpi wcale.

Tomek & Łapa spółka S.O.S.
Do następnej przygody hej!

Pozdrawiam najserdeczniej wszystkich
_Tomek_

Dziękuję za wszystko, pamiętajcie to wy jesteście wielcy bo bez was nie byłoby przygód. Dobrze, że jesteście.

autor

sarevok

Napisany: 2019-02-12 Dodano: 2019-02-12 21:46:27

Ten wiersz przeczytano 1387 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie