Esencja
Zabalsamowałam już uczucie głodu
W korzennym czasie ziół
Smak zostanie we mnie
Dziś wchłaniam chłód piwniczny
Bo życie to tylko start
I meta
Uciekam esencją ciała niestałego
Pozostawiając wrażenie
Obrazu malowanego mgłą
Desperacji
Zanurzam się
We własnej wyobraźni
Tonę
Komentarze (18)
"Zanurzam się
We własnej wyobraźni" faktycznie czasem takie
zanurzenie jest ryzykowne, bo tworzenie sobie iluzji
prowadzi tylko do desperacji i niezadowolenia. Ciekawy
wiersz :-)
Wyobraźnie potrafi być dla nas niebem lub piekłem, na
szczęście sami decydujemy gdzie się dzięki niej
znajdziemy. :)
zawsze może być gorzej......(czasem nasze wyobrażenia
stworzone na chwilę potrzeb okazują się mirażami)świat
iluzji opanowuje wnętrze...a realność....obłocona
,zmęczona pasjami umiera gdzieś cicho na chołowickich
połoninach