Gadzina

Za kilkoma drzwiami, za trzema biurkami,
Nieopodal okna, w fotelu na kółkach,
Siedzi jeden "facio", klika klawiszami,
Za murem papierów stojących na półkach.

Człek to niewyględny, w obyciu surowy,
Z natury posępny, z wyboru samotny,
Z przepastnych pieleszy nie wyściubia głowy,
Ciągle czymś zajęty, chronicznie markotny.

Skryty w ciemnej jamie, jak podła gadzina,
Dybie na wędrowców w życiu zagubionych,
Jadem z wrednej paszczy dusze im zaklina,
Spycha złem w czeluście ludzi potępionych.

Ten potwór biurowy, z największą perfidią,
Pasje przeohydne na pięknych stosował,
Było to dla bestii swoistą religią,
Za ciała brzydotę w ten sposób pomstował.

Ale jak to już bywa, nie był zbyt ostrożny,
Spotkał na swej drodze nie kiepskiego zucha,
Któremu nie straszny jego wygląd groźny,
Od niego to bestia zaklęcia wysłucha.

Piękna ponad miarę gada pokonała,
Ostrzem mięty głosu, puklem złotych włosów,
Ciepłem, dobrym sercem zło zaczarowała,
Gadzina nie zniosła tak dotkliwych ciosów.

Siłą odurzona pięknej argumentów,
padła nieprzytomna, na stertę papierzysk,
Legły strzępy murów w niepamięć odmętów
Taki był to koniec gadziny grabieży.

Tu "facio" się ocknął, sen prysł niespodzianie,
Z trudem się obronił przed spadkiem z fotela,
Lecz czy gad zrozumiał swego snu przesłanie,
Czy jest w stanie stłumić instynkt niszczyciela?

Wraca śpioch do pracy, nurza się w drobiazgach,
Sterta dokumentów głowę przytopiła,
Chyba nie pamięta, wróciła do gniazda,
Może znów na kogoś się tam zaczaiła.

autor

mroźny

Napisany: 2007-10-05 Dodano: 2008-08-13 02:13:23

Ten wiersz przeczytano 1097 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bajka Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie