Głębia słów
Seria szpitalna
„Panie nie jestem godna” -
jestem człowiekiem ułomnym.
Pustkę wypełnij światłem -
rozlej się w sercu moim.
„I powiedz [do mnie] tylko słowo -
w cud uzdrowienia wierzę.
W chorobie dorasta wiara -
rozumiem w oku rosnącą łzę.
„Panie nie jestem godna” -
świadoma swej nagości -
Ty na języku roztopiony
wypełniaj wszechmiłością.
autor
Celina Ślefarska
Dodano: 2016-10-03 18:14:42
Ten wiersz przeczytano 1071 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Napisałam o pod wpływem przeżyć jakie odczułam na
słowa "Oto Baranek Boży". Tyle lat mówiłam te słowa a
dopiero w szpitalu dotarł do mnie ich sens.
Brzmi jak modlitwa,a może jest modlitwą ten wiersz.
Bardzo ładny zresztą.Dobrej nocy.
poZdrowka, Celinko:)
bardzo ciepły, ufny, poruszający, Celinko trzymaj się
cieplutko:)
Dziękuję za przychylne słowa. Czasem jest tak, że
brakuje tematu, wymyślamy temat zastępczy, aż tu nagle
dzieje się coś co całkowicie wywraca nasze życie do
góry nogami. U mnie taki przewrót nastąpił. Może za
dużo będzie teraz choroby w wierszach ale te
doświadczenia czegoś mnie nauczyły, bo każdego dnia
oswajam w sobie strach i ćwiczę cierpliwość.
Wzruszająco... pozdrawiam :)
On zawsze jest blisko.
Trudno mi Celinko komentować Twoje wiersze,są bardzo
osobiste, a pozostawienie komentarza w stylu "ładny,
wiersz, świetne przesłanie,itp " jak dla mnie byłoby
nie na miejscu.Wiedz jednak,że czytam Twoje wiersze i
jedyne co mogę, to wysłać w otchłań myśl, żeby
istniejąca w niej Siła, jakkolwiek ją kto nazywa, była
z Tobą.Pozdrawiam:)) Kali
z głęboką wiarą
Dobrze, że ich mamy niezależnie jak ich zwiemy, ale
wiara podnosi na duchu.
My podzieliliśmy się bogami, ale jak oni podzielili
się nami?