Z głową w chmurach

Moja sąsiadka raz na basenie
zgubiła dziecko przez roztargnienie
taka wpatrzona w tych główek mrowie
a każdy łepek z czepkiem na głowie

Sama myślałam jak to możliwe
słałam uwagi nazbyt kąśliwe
bo jak można stracić z oczu synka
to nie jest w stogu siana szpilka

Lecz kiedy wyszłam któregoś wieczoru
na spacer z psem - zła i bez humoru
ze smyczą w dłoni snułam się sama
błądząc myślami gdzieś zatroskana

Z tego letargu wyrwała mnie komórka
to mama przywołała mnie z podwórka
krzyczała dziwnie zdenerwowana
„miałaś wyjść z psem, a wyszłaś sama”

To biedaczysko stało pod drzwiami
żałośnie skomląc, przebierał łapkami
rugałam siebie, co też mam w głowie
on podniósł nogę i… siknął sobie!

autor

szybasia

Dodano: 2009-01-03 00:01:31

Ten wiersz przeczytano 1308 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie