Gołębi śpiew

Był kiedyś piękny dwór
A w nim dwa białe gołębie
Na dwór ognie spadły
Na białe ptaki – jastrzębie

Zabiły gołębia
Zabiły też gołębicę
Szukali maleństwa
Lecz dobrze skryli rodzice

Mija rok za rokiem
Wokół dworu żyto rośnie
I zawsze koło żniw
Swą piosnkę śpiewa żałośnie

Gzie jest gniazdo moje
Gdzie owoc mego kochania
Gdzie córeczka moja
Cóż to się z nią teraz stanie

Nie płacz gołąbko ma
Rozpacz twoja daremna
Wuj jej schronienie dał
Swoją pracą jest bezcenna

Od słońca i wody
Urodę dostała w darze
Ktoś się w oczach przejrzy
Komuś swe serce otworzy

Zatokuje gołąb
Gniazdo jej własne uściele
Pobłogosławi ksiądz
Ich miłość w starym kościele…

Gołębie serce drży
O przyszłość swojej sieroty
A żyto śpiewa żałośnie
I przerwać nie ma ochoty

autor

Adelaa

Napisany: 2014-12-29 Dodano: 2014-12-29 20:53:34

Ten wiersz przeczytano 1410 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie