Gonitwa
Śpieszysz się by zdążyć,
biegniesz szybkim tchem,
gonisz swoje życie,
pragnienie złapać chcesz.
Uciekają godziny, umykają lata,
chcesz zatrzymać zegar,
on figla ci płata.
Włóczysz się by istnieć,
przysiadasz czasami,
bezbronna się stajesz,
tylko z marzeniami.
Gorycz cię dopada,
dusza głośno krzyczy,
serce ma już dosyć,
życiowej gonitwy.
autor
Ola
Dodano: 2013-08-21 01:42:23
Ten wiersz przeczytano 2662 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Mniej nerwowo w życie, a bardziej odważnie,
by z niego wyłuskać, to co właśnie ważne!
Pozdrawiam!
takie jest zycie,podoba mi sie wiersz-pozdrawiam
serdecznie